بررسی فعالیت کاتالیتیکی کاتالاز در قارچ ‏‎pleurotus ostreatus‎‏ و اثر مهار کنندگی (سیانید، آزاید، آمینوتریازول) بر فعایت آنزیمی

‏‎pleurotus ostreatus‎‏ یک قارچ خوراکی متعلق به کلاس آزیدیومیست هاست که به دلیل داشتن اثرات هیپرکلسترومی ضد سرطانی و غیره مورد توجه محققین قرار گرفته است.متابولیسم اکسیداتیو در این قارچ منجر به تولید گونه های فعال اکسیژن (رادیکال سوپراکسید ، پراکسید هیدروژن، رادیکال هیدروکسیل و ...) می شود. در میان آنتی اکسدانهای آنزیماتیک ، کاتالاز نقش اصلی را در حذف پر اکسید هیدروژن در سلول برعهده دارد. فعالیت کاتالاز درعصاره تهیه شده از قارچ از طریق اندازه گیری میزان کاهش جذب پر اکسید هیدروژن در 240 نانومتر تعیین گردید. آنزیم کاتالاز در ‏‎ph=7‎‏ دارای اپتیمم فعالیت بوده و در ‏‎ph‎‏ های 3 ، 4 ، 10 کاملا غیر فعال می باشد. طبق منحنی میکائیلیس - منتن ‏‎km‎‏ آنزیم ‏‎8+-0/7‎‏ میلی مولار و ‏‎vmax‎‏ آن ‏‎275+-7‎‏میکرومول بر دقیقه بر میلی گرم پروتئین بود. ثابت سرعت واکنش آنزیم برابر ‏‎2/25*10-3 s -1‎‏ بوده و فعالیت کاتالاز در غلظتهای بالای 40 میلی مولار پراکسید هیدروژن به تدریج کاهش می یافت. تاثیر مهارکنندگی سیانید پتاسیم ، سدیم آزاید و 3 - آمینو 1 ، 2 ، 4 تریازول (آمینو تریازول) بر فعالیت آنزیمی مورد مطالعه قرار گرفت. سیانید پتاسیم در غلظت 45 میکرومولار 50 درصد از فعالیت آنزیم می کاست. این درحالی بود که 5/3 میکرومولار آزاید فعالیت آنزیمی را به میزان 50 درصد مهار کرده و کاهش فعالیت آنزیم به میزان 50 درصد در حضور غلظت 280 میکرو مولار آمینوتریازول حاصل می شد. مهارکنندگی آنزیم توسط سیانید و آزاید از نوع رقابتی بود. آمینوتریازول در غلظت 1 میلی مولار آنزیم را بصورت رقابتی مهار می کرد.