بررسی نتایج درمان نگاهدارنده در ترومای غیرنافذ شکمی در کودکان زیر 12 سال در مرکز جراحی اطفال دانشگاه علوم پزشکی زاهدان از سال 1371 لغایت 1376

تروماهای بلانت شکمی از جمله مشکلاتی است که برخلاف بعضی از بیماریها همانند بیماریهای عفونی پیشرفت تکنولوژی و گذشت زمان آنرانه تنها کاهش نداده بلکه افزایش پیدا کرده است . تعداد زیادی از مراجعین به مرکز اورژانس خاتم الانبیاء وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان را بیماران ترومائی تشکیل می دهند درصد قابل توجهی از این بیماران ترومائی تشکیل می دهند درصد قابل توجهی از این بیماران تروماهای بلانت شکمی می باشند نحوه برخورد با این بیماران در مراکز مختلف از درمان نگهدارنده بدون اقدام جراحی فوری متفاوت است . درمان محافظه کارانه بدلیل پیشرفت تکنولوژی روز به روز زیادتر ایفاء نقش می کند. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا به جنبه های مختلف تشخیصی درمانی این بیماران بپردازیم و به مقایسه درمان محافظه کارانه و جراحی اقدام کرده ایم. این مطالعه بصورت رتروسپکیتو روی پرونده 100 بیمار مالتی پل تروما انجام شد که 60 بیمار با تروماهای بلانت شکمی انتخاب شدند. 25 بیمار عمل شده بودند و 35 بیمار تحت نظر گرفته شده بودند. بررسی پارامترهای تشخیصی درمانی نشانگر این مطلب بود که اندیکاسیونهای انتخاب شده برای قراردادن بیماران در یکی از گروهها که شامل داشتن صدای روده، نداشتن شوک پایدار، و نیز پاره نبودن احشاء توخالی درمانهای مناسبی بوده اند و نیز درمان محافظه کارانه از نظر هزینه بستری و تعداد روزهای بستری بیمار به صرفه تر بود. و موربیدتی کوتاه مدت آن کمتر بوده است .