استفاده از میدازولام اینترانازال، بعنوان پرمدیکاسیون در اعمال جراحی کودکان و بررسی تاثیر آن بر روی بهبودی از بیهوشی و ترخیص از بیمارستان (م.آ.د امام خمینی)

علم آنستزی (بیهوشی) دیر گاهی نیست که نه تنها در اریکه علم نسبت به سایر علوم پا به عرصه وجود گذاشته است بلکه پیشرفتهای شایان توجهی در آنستزی های گروه های خاص سنی داشته است و همیشه کوشیده که در بهترین شرایط و حداقل عوارض حاصل از داروهای مورد مصرف در نجات بیماران بکوشد.یکی از شاخه های خاص و قابل توجه آن بیهوشی در اطفال است. که خود به زیر گروههای مختلف تقسیم می شود امروزه یکی از تلاش های متخصصین و پژوهشگران، ایجاد روشها یا اتخاذ تدابیری است که ترس و اضطراب بیماران را به حداقل برساند چرا که علم ودین به ما می آموزد که روح و جسم می تواند مستقیما یکدیگر را تحت الشعاع قرار دهد و اگر بتواند روح را به آرامش برسانیم هر قدر کوچک میتوان جسم را نیز سریعتر به سلامتی رسانیم.بنابراین پرمدیکاسیون یکی از همان تدابیر مذکور است که به اشکال مختلف در سایر نقاط جهان مخصوصا در اطفال قابل اجرا می باشد. نواختن آهنگ های موزون و دلخواه طفل در محل بستری، با استفاده از لباس های خوشرنگ و زیبا و همچنین پرستارانی که به واقع بتوانند دوستی و محبت را به طفل القا کنند، ویزیت قبل از عمل متخصصین بیهوشی و ارتباط برقرار کردن با طفل و والدین وی (قابل توجه است که موارد فوق تنها مخصوص گروه سنی اطفال نمی باشد چرا که بیمارستان جدیدالتاسیسی که در یکی از کشورهای اروپایی با بهره گیری ازموارد فوق حتی استفاده ازعروسک ها و بازی های دلخواه بالغین توانسته است میزان مورتالیتی، موربیدیتی را در بیماران مغز و اعصاب کاهش دهد) و بالاخره استفاده از داروها مانند بنزودیازپین ها، باربیتورات، آنتی کولینژیک و غیره در راستای این هدف قدم برداشته است.یکی از داروهای مورد مصرف میدازولام است. در این پژوهش نیز از این دارو برای رسیدن به اهدافی بعنوان پرمدیکاسیون در اطفال زیر 5 سال بصورت اینترانازل مورد استفاده قرار گرفته شده است.