بررسی تاثیر آموزش به مراقبین بر میزان مراقبت و سیر بهبود زخم فشاری در مبتلایان به ضایعه نخاعی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان شاهرود (76-1375)

این پژوهش، تحقیقی است که از نوع نیمه تجربی که به منظور بررسی تاثیر آموزش به مراقبین بر میزان مراقبت و سیر بهبود زخم فشاری در مبتلایان به ضایعه نخاعی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان شاهرود در سال 76-1375 به انجام رسیده است. این پژوهش بر روی 15 نفر از مبتلایان به ضایعه نخاعی که تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان شاهرود بوده و مبتلا به زخم فشاری، که در منزل تحت مراقبت قرار گرفته اند که به دو روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند، انجام گرفته است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل پرسش نامه، راهنمای مصاحبه ای و چک لیست مشاهده ای بوده که پرسشنامه در ارتباط با مشخصات واحدهای پژوهش در زمینه پیشگیری و درمان زخم فشاری توسط مراقبت دهندگان بوده است. همچنین برای آموزش به مراقبت دهندگان از روش آموزش عملی بصورت انفرادی و ارائه جزوه آموزشی استفاده شده است. در مجموع با استفاده از آزمون ‏‎t‎‏ ثابت شد که آموزش بر میزان انجام مراقبت از زخم تاثیر مثبت داشته است. ‏‎(p=0/000)‎‏، همچنین معین گردید که بین میانگین وضعیت زخم فشاری در نوبت سوم قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی داری وجود دارد ‏‎(p=0/005)‎‏. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاداتی جهت پژوهش های بعدی و کاربرد نتایج و یافته های این پژوهش در آموزش خدمات و مدریت پرستاری ارائه شده است.