تعیین ارتباط و تفاوت بین قابلیت های جسمانی و ناهنجاری های قامت دانشجویان دانشگاه امام حسین (ع)

یافته های تحقیق نشان می دهد: 1 - 34درصد دانشجویان از وضعیت بدنی طبیعی برخوردارند و مابقی دراندام فوقانی یا اندام تحتانی یا هر دو مورد دارای ناهنجاری هستند. 2 - بیشترین ناهنجاری در اندام فوقانی مربوط به عارضه سر به جلو با 7/23درصد و در اندام تحتانی عارضه کف پای صاف با 3/7درصد بوده است. 3 - تفاوت معنی داری بین میانگین هر یک از آزمونهای قابلیت های جسمانی در گروه ناهنجار وگروه طبیعی اندام فوقانی مشاهده نشد. 4 - تفاوت معنی داری بین میانگین هر یک از آزمونهای قابلیت های جسمانی درگروه ناهنجار و گروه طبیعی اندام تحتانی مشاهده نشد. 5 - به منظور بررسی تفاوت هر یک از آزمونها دو گروه ناهنجار و طبیعی بررسی شد و در موارد زیر تفاوت معنی داری مشاهده گردید: الف، تفاوت معنی داری بین میانگین آزمون انعطاف پذیری در گروه دارای ناهنجاری پای ضربدری و گروه طبیعی وجود دارد. ب ، تفاوت معنی داری بین میانگین آزمون استقامت قلبی - عروقی درگروه دارای ناهنجاری پای ضربدری وگروه طبیعی وجود دارد. ج، تفاوت معنی داری بین میانگین آمادگی جسمانی عمومی در گروه دارای ناهنجاری پای پرانتزی و پای ضربدری با گروه طبیعی وجود دارد. د، تفاوت معنی داری بین میانگین هر یک از آزمونهای استقامت و قدرت عضلات کمربند شانه ای ، استقامت و قدرت عضلات شکم ، استقامت قلبی- عروقی و آمادگی جسمانی عمومی در گروه دارای ناهنجاری کمرگود و گروه طبیعی وجود دارد. 6 - ارتباط معنی داری بین انواع انحرافات اندام فوقانی با هر یک از قابلیت های جسمانی مشاهده نشد. 7 - ارتباط معنی داری بین انواع انحرافات اندام تحتانی با هریک از قابلیت های جسمانی مشاهده نشد. 8- به منظور بررسی بیشتر ارتباط بین هر یک از ناهنجاری ها با هریک از قابلیت های جسمانی بررسی شد و در موارد زیر ارتباط معنی داری مشاهده گردید: الف، ارتباط معنی داری بین آزمون انعطاف پذیری در گروه دارای ناهنجاری پای ضربدری با گروه طبیعی وجود دارد. ب، ارتباط معنی داری بین آزمون استقامت قلبی- عروقی در گروه دارای ناهنجاری پای ضربدری با گروه طبیعی وجود دارد. ج، ارتباط معنی داری بین آمادگی جسمانی عمومی در گروه دارای ناهنجاری پای پرانتزی و پای ضربدری با گروه طبیعی وجود دارد.