بررسی combination thrapy در درمان بیماران جذامی و مقایسه عوارض جانبی داروها بررسی جذام در مرکز بهداشتی درمانی آزادگان (مرکز مبارزه با جذام تهران)

جذام یک بیماری سیستمیک مزمن و مخصوص انسان است عامل آن mycobactrium lepie می باشد، قریب به 5ˆ5 میلیون نفر در سراسر جهان از این بیماری رنج می برند. این بیماری به دلیل برجای گذاشتن معلولیت از حساسیت خاصی برخورداراست . بیماری جذام معمولا" کشنده نبوده و حدود 95-98 درصد مردم بطور طبیعی در برابر این بیماری مصون هستند این بیماری به عنوان یک بیماری بومی در اکثر نقاط دنیا وجود دارد و به قلمرو خاصی و یا طبقه خاصی تعلق ندارد. مناطق شدیدا" آلوده به جذام در ایران شامل شمال و شمال شرق، شمال غرب وغرب کشور می باشد. جذام در مقاطع مختلف تقسیم بندی های مختلفی دارد. مثلا" ازنظر علائم بالینی و درجه واگیری به دو نوع : -1 جذام پوستی -2 جذام عصبی تقسیم بندی می شود. ازنظر تیپ های مختلف و تظاهرات بالینی به : -1 تیپ لپروماتوز ll -2 تیپ توبرکلوئید tt-3 تیپ بینابینی bb -4 تیپ نامشخص i . تقسیم بندی می شود. و درموقع درمان بیماران را به دو گروه کم باسیل و پرباسیل طبقه بندی می کنند. در بیماری جذام معمولا" بیشتر ارگانهای بدن گرفتار می شوند از جمله اعصاب محیطی چشم، استخوان، کبد، کلیه، دستگاه تنفس ، گوش و ... که در هرکدام از این اندامها عوارض خاص خود را ایجاد می کند. جهت مبارزه با جذام و کنترل آن از داروهای مختلفی استفاده شده که به تفصیل در پایان نامه ذکر شده است . تا سال 1982 استفاده از داپسون به تنهایی به عنوان درمان تک داروئی بهترین روش درمان بوده، ولی از این سال به بعد طبق پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی who درمان چند داروئی ارائه گردید که طبق این روش درمان از سه داروی داپسون، ریفامپین و کلوفازیمین استفاده می شود. نسخه یک بیمار جذامی معمولا" از 2 یا 3 داروی اصلی ضد جذام(داپسون، ریفامپین یا داپسون، ریفامپین، کلوفازیمین) به همراهی چند داروی دیگر جهت مبارزه با عوارض و راکسیونهای جذام عوارض جانبی احتمالی داروهای ضد جذام تشکیل شده است . ازنظر تیپهای مختلف جذام بیشترین درصد مربوط به تیپ لپروماتوز ll و کمترین درصد مربوط به تیپ نامشخص i می باشد. بررسی سن در این بیماران بیانگر این مطلب می باشد که اکثر بیماران مراجعه کننده در فاصله سنی 26-45 سال قرار دارند و همچنین در بررسی شغل اکثریت با کارگران، در بررسی سواد اکثریت با بیسوادان، در بررسی مذهب اکثریت با مذهب شیعه، در بررسی وضعیت تاهل اکثریت با متاهلین و در بررسی جنسیت اکثریت با جنس مرد بوده است . در بررسی که بر روی بیماران جذامی افغانی مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی آزادگان انجام شد به این نتیجه رسیدیم که درصد این بیماران از سالهای1359 و 1360 به بعد به شدت رو به افزایش بوده است و از سال 1366 به بعد در یک رنج ثابت که بالای 30 درصد می باشد باقی مانده است . همچنین لازم به ذکر است که به احتمال قوی بیماران جذامی افغانی در انتقال این بیماری به ایرانیان و انتشار آن نقش مهمی ایفاکرده اند.