بررسی میزان آهن و ظرفیت آهن در خانمها در سنین بلوغ و قبل و بعد از منوپوز

با شروع خونریزی مداوم ماهانه از سن بلوغ در خانمها، بدن خود را ریسک فقر آهن می بیند و بدین شکل رفته رفته با افزایش سن خود را در این جهت تطبیق می دهد و میزان ظرفیت آهن را بالا می برد تا بتواند بدن را در وضعیت بهتری از لحاظ آهن مورد نیاز نگه دارد وبا قطع خونریزی یعنی در سن بعد از منوپوز کم کم این سیستم هموستاز ضرورت خود را از دست می دهد و رفته رفته میزان ظرفیت آهن کم می گردد. حال باتوجه به این بررسی اگر در کلینیک به خانمی در سن قبل از منوپوز برخوردیم اگر ملاحظه شود که فاکتورهای هماتولوژیک طبیعی است نباید بررسی وضعیت را مثبت فرض کرد بلکه باید به سراغ آهن و ظرفیت آهن این خانم رفت . بدین شکل که اگر میزان ظرفیت آهن بالا بود می توان حدس زد که بدن توانسته خود را با خونریزی مداوم تطبیق دهد در صورتی که میزان آهن این خانم کم نباشد(معمولا" چنین است) نیازی به درمان ندارد ولی اگر دیده شود که میزان آهن کم است مشخص می شود که از دست دادن آهن در این خانم بیشتر از حدی است که بدن بتواند با سیستم هموستاز خود آنرا جبران کند پس باید آهن درمانی را در این خانم شروع کرد تا در معرض خطرآنمی قرار نگیرد. حال اگر خانمی در این سن با ظرفیت از دست دادن آهن به شکل مدام آماده نکرده است و در هر دوصورت یعنی چه وقتی که میزان آهن طبیعی است و وقتی که میزان آهن پائین باشد باید آهن درمانی را شروع نمائیم . که در حالت اول بدلیل ریسک آنمیک شدن و عدم تحمل این وضعیت و کم شدن احتمالی بعدی آهن است و در حالت دوم هم به دلیل کمبود موجود آهن و هم بدلیل عدم وجود سیستم هموستاز صددرصد باید آهن درمانی انجام گیرد. برای نمونه مشاهدات دیگری که روی خانمها انجام شده را در صفحهء بعد ملاحظه نمائید.اگر در افراد قبل از منوپوزدقت شود ملاحظه می گردد که در موارد مطالعه بر روی افراد قبل و بعد از منوپوز 1 و 2و 4و 5 و 6 و 10 که مقدار ظرفیت طبیعی باید به میزان آهن آنها توجه گردد و سپس تصمیم گیری انجام شود و در مورد 3 با ظرفیت آهن 540 می توان حدس زدکه بدن خود را برای شرایط از دست دادن مداوم آهن آماده کرده است . و در موارد دیگر که دارای ظرفیت پاینتر از حدنرمال هستند حتما باید آهندرمانی انجام شود. چرا که خونریزی مداوم در ایندسته وجود دارد ولی سیستم هموستاز نتوانسته خود را با این شرایط تطبیق دهد.