تخمین رواناب سالانه با استفاده از عوامل هواشناسی و خصوصیات فیزکی حوضه ها در استان فارس

یکی از مسائل عمده در طراحی پروژه های آب و خاک ، تخمین میزان حجم جریان سالانه در محل انجام طرح می باشد. در حوضه هایی که اندازه گیری مقادیر دبی جریان در آنها صورت نمی گیرد اغلب از روشها و روابط تجربی برای تخمین حجم جریان سالانه استفاده می شود که در کاربرد این روشها، قضاوت کارشناسی در تعیین ضرائب ثابت بکار رفته در روابط، نقش قابل ملاحظه ای ایفا می کند که می تواند دقت محاسبات را کاهش دهد. بنابراین ارائه روابط تخمین حجم جریان سالانه برای مناطق فاقد آمار، می تواند راهگشای بسیاری از مسائل و مشکلات موجود در انجام طرحهای مختلف باشد. تهیه اینگونه روابط بر اساس آمار موجود در منطقه صورت می گیرد که با توجه به در نظر گرفتن شرائط محلی، برآورد بهتری را می توانند ارائه دهند. منطقه مورد مطالعه، استان فارس ، بوشهر و کهگیلویه و بویراحمد می باشد که در جنوب غربی ایران واقع شده است . در این تحقیق از تئوری کمبود جریان برای تخمین رواناب سالانه استفاده گردید که در آن مقدار رواناب سالانه از تفاضل کمبود جریان سالانه و بارندگی سالانه بدست می آید. رد شروع کار، آمار هیدرومتری، بارندگی و درجه حرارت ایستگاههای موجود در منطقه، مورد مطالعه قرار گرفت و دوره آماری 21 ساله از سال 1351-1352 تا 1371-1372 انتخاب گردید. پس از انجام محاسباتا لازم، متوسط سالانه رواناب ، بارندگی و درجه حرارت برای ایستگاههای موجود بدست آمد. سپس برای بدست آوردن متوسط بارندگی و درجه حرارت سالانه روی حوضه های مختلف ، نقشه خطوط همباران و همدما برای منطقه رسم و با استفاده از روش خطوط همباران، میانگین بارندگی و درجه حرارت سالانه، محاسبه شد. در ادامه منطقه مورد مطالعه به پنج ناحیه همگن تقسیم گردید و آزمون همگنی بروش دالریمپل برای ایستگاههای موجود در هر ناحیه، مورد بررسی قرار گرفت . سپس با استفاده از نرم افزارهای آماری روابطی برای تخمین رواناب سالانه در نواحی پنج گانه همگن، تهیه و پس از آزمون روابط بدست آمده، معادلات نهائی ارائه گردید. همچنین برای پیش بینی مقدار رواناب سالانه با دوره برگشت خاص ، روش سیل نمایه بکار گرفته شد و در نهایت برای این منظور نمودارها و روابطی برای نواحی همگن مختلف ، ارائه گردید.