ارتباط دیابت با بیماری های قلبی و ارائه بهترین پروتکل درمانی

دیابت یکی از بیماریهای شایع اندوکرین می باشد که سلامت بسیاری از افراد جام رابخطر انداخته است تاکنون تحقیقات بسیار زیادی راجع به جنبه های مختلف این بیماری صورت گرفته ولی باز هم برای شناخت جوانب گوناگون آن نیاز به تحقیقات بیشترو وسیعتر احساس می شود.درتحقیق مورد نظر شیوع دیابت 17/6 است وشانس اب زنان به دیابت 1/3 برابر مردان می باشد همچنین بیماری علامت دار کرونردردهه های ششم و هفتم عمر دیابتیکها بیشتر ظهور کرده و همانطوریکه نشان داده شده، مدت ابتلاء به دیابت در بروز این علائم موثر بوده است ،بطوریکه تعداد بیمارانی که سابقه 10 تا 20 ساله ابتلاء به دیابت دارند 26/5 جمعیت مورد نظر راشامل می شوند چنین بنظر میرسد که کنترل دیابت تا حدی می تواند از بروز عوارض ناشی از آن جلوگیری نماید همچنین همراهی ریسک فاکتورهای دیگر آترواسکلروز که طبق آمارگیر انجام شده درصدبالائی رابخود اختصاص داده است ،درظهور سریعتر عوارض قلبی - عروقی موثر می باشد که خود مبین این نکته است که درمان و برداشتن هریک ازاین ریسک فاکتورهامی تواند تاحدبسیار زیادی از بروز عوارض جبران ناپذیرناشی ازآن جلوگیری کند . بسیاری از بیماران دیابتیک به علل دیگری غیراز دردقفسه سینه به پزشک مراجعه می نمایند.بطوریکه درآمارگیری از جمعیت دیابتیک مورد نظر، 24/1 به عللی غیر از درد قفسه سینه مراجعه کرده اند، لذا پزشکان باید نسبت به این مسئله هوشیار بوده و به تمام شکایات بیماران دیابتیک با دقت تمام گوش فرادهند، وهمانطوری دراین آمارگیری نشان داده شده، باتوجه به شیوع بالای mi دراین بیماران،نسبت به خطر بروز آن آگاه باشند . درپایان پیشنهاد می شود که :-1 کلیه پزشکان بویژه متخصصان غدد وقلب و عروق در جهت درمان و کنترل دیابت و سایر ریسک فاکتورهای همراه با آن تلاش نمایند .-2 پزشکان به تمام شکایات بیماران دیابتیک بدون توجه به سن و جنس آنان توجه داشته باشند،ونسبت به بروز انفارکتوس میوکارد و عوارض دیگر قلبی درآنان هوشیا بوده، به گونه ای که حتی اگر بیمار باعلائمی غیراز درد قفسه سینه مراجعه کند لااقل یک نوار الکتروکاردیوگرام از وی گرفته شود .-3 به بیماران دیابتیک در مورد کنترل دیابت آموزشهای لازم داده شود.وبه آنان توصیه گردد در جهت حذف ریسک فاکتورهائی مثل سیگار،الکل، چاقی،عدم رعایت تغذیه مناسب کوشش نماید،همچنین هشدارهای لازم درمورد،ظهور کوچکترین علامت غیرعادی و مراجعه فوری به پزشک مربوطه به آنان داده شود تا حتی المقدور جلوی پیشرفت عوارض جبران ناپذیر بعدی گرفته شود .