کنش صادقانه و عوامل موثر بر آن:رویارویی عاملیت و ساختار در نهاد علم

هدف: این پژوهش کوششی در بررسی منشأ کنش صادقانه- غیر صادقانه است و این پرسش را مطرح می‏کند که از بین دوگانۀ عاملیت و ساختار، کدام یک به کنش صادقانه می‏انجامد. روش: روش مطالعه در این پژوهش، پیمایش مقطعی بود. جامعۀ آماری 110 نفر از دارندگان مدرک کارشناسی ارشد بودند که در مقطع کارشناسی در دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی تحصیل کردند. تعداد 100 پرسشنامه‏ به طور کامل بازگشت. شیوۀ نمونه‌گیری به شیوۀ تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده، پرسشنامۀ‏ محقق‏ساخته بود که بر اساس تجربیات شرکت‏کنندگان از کنش صادقانه و غیر صادقانه به دست آمد. داده‌ها با کمک نرم‏افزار اس.پی.اس.اس- ویرایش 16 پردازش شده‌اند. آلفای کرونباخ 0.7 به دست آمد. یافته‏ ها: در کنش صادقانه، تأثیر عاملیت با 0.54± 1.4 بیش از ساختار 0.4 ± 1.2 است و در کنش غیر صادقانه اهمیت ساختار (0.4± 1.3) از عاملیت (0.4± 1.2) بیشتر است. 41.7 درصد آموزش‌دیدگان به همزمانی تأثیر ساختار و عاملیت اشاره دارند. همچنین یافته‌ها معناداری متغیّرهای زمینه‌ای را تأیید می‌کند. نتیجه‏ گیری: پژوهش نشان داد 41.7 درصد شرکت‏کنندگان به تأثیرگذاری توأمان عاملیت و ساختار اذعان دارند. این در حالی است که پژوهشهای پیشین تنها به یکی از دو عامل ساختار و عاملیت توجه داشتند. این مطالعه نشان داد بیشتر افرادی که کنش غیر صادقانه انجام می‏دهند، فرافکنی می‏کنند.