کالیبراسیون مدل‌های ویتزاک و ویتزاک اصلاح شده برای پیش‌بینی مدول دینامیکی لایه‌های آسفالتی در حال بهره‌برداری

یکی از ورودی‌های مهم روش طراحی روسازی آسفالتی مکانیستیک – تجربی (MEPDG)، مدول دینامیکی (|*E|) است که به عنوان مشخصه رفتار ویسکوالاستیک مخلوط‌های آسفالتی شناخته می‌شود. MEPDG برای تعیین مدول دینامیکی لایه‌های آسفالتی در روسازی‌های در حال بهره‌برداری، از ترکیبی از نتایج آزمایش افت و خیزسنج وزنه افتان (FWD) و مدل‌های پیش‌بینی آزمایشگاهی مدول دینامیکی بهره می‌گیرد. این در حالی است که این روش با چالش‌هایی همراه بوده و نیاز به ارائه مدل‌های دقیق و بهبود روش فعلی احساس می‌شود. در این پژوهش با انجام آزمایش‌های میدانی و آزمایشگاهی در ده سایت روسازی آسفالتی در استان‌های خوزستان و کرمان، به بررسی و تحلیل مدول دینامیکی درجای لایه‌های آسفالتی با استفاده از نتایج محاسبات بازگشتی FWD پرداخته شده است. در هر سایت، آزمایش FWD انجام شده و مغزه‌هایی برای تجزیه و تعیین خصوصیات حجمی مخلوط‌ها و مشخصات ویسکوزیته قیرهای بازیابی گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد با استفاده از مدل‌های پیش‌بینی موجود ویتزاک و ویتزاک اصلاح شده، امکان ساخت مدل‌های جدید درجا با کالیبراسیون این مدل‌ها وجود دارد. با استفاده از مدل‌های جدید توسعه یافته تحت عناوین مدل ویتزاک درجا و مدل ویتزاک اصلاح شده درجا، مدول دینامیکی لایه‌های آسفالتی در حال بهره‌برداری بدون نیاز به انجام آزمایش FWD به طور مستقیم با استفاده از خصوصیات حجمی لایه‌ها و مشخصات ویسکوزیته قیر بازیابی از آنها با دقت پیش‌بینی بالا و اُریب پیش‌بینی پایین تعیین می‌شود. ارزیابی عملکرد و اعتبارسنجی مدل‌های جدید، دقت پیش‌بینی این مدل‌ها را با ضریب تعیین 0/93 نشان می‌دهد.