کاربست مدل‌های ارزش نسبی در انتخاب و اولویت‌بندی پروژه‌های شهری با رویکرد مدیریت سبد پروژه؛ بررسی موردی: معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران

مدیریت سبد پروژه رویکردی نو و برگرفته از دانش مدیریت پروژه است که برای بهره‌وری هرچه بهتر و مؤثرتر مجموعه پروژه‌ها و طرح‌ها در سازمان‌های پروژه‌محور مورد تأکید است. از اجزای اصلی تشکیل‌دهنده مدیریت سبد پروژه می‌توان به چارچوب یا مدل فرآیندی، معیارهای تصمیم‌گیری و ابزارها و تکنیک‌های انتخاب سبد پروژه اشاره کرد. تصمیم‌گیری مناسب در مورد انتخاب این اجزا متناسب با ویژگی‌های هر سازمان از اقدامات اصلی و تأثیرگذار در مدیریت سبد پروژه به شمار می‌رود. این مقاله با ارائه چارچوب مدیریت سبد پروژه، به دنبال شناسایی ابعاد و معیارهای مؤثر در انتخاب سبد پروژه‌های معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران و ارائه روش ترکیبی برای انتخاب آن است. این پژوهش از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی است و از حیث گردآوری داده‌ها، یک تحقیق توصیفی- پیمایشی محسوب می‌شود. فرآیند مدیریت سبد پروژه از چهار گام انتخاب سبد، تصویب، اجرا و نظارت تشکیل می‌شود که برای انتخاب سبد پروژه‌های معاونت شهرسازی و معماری پیشنهاد می‌شود با لحاظ کردن معیارهای فنی، مالی، اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی، رقابتی و ریسک، از ترکیب روش‌های دلفی برای شناسایی این معیارها، از فرآیند تحلیل شبکه‌ای برای امتیازدهی آنها و از تکنیک تاپسیس برای رتبه‌بندی پروژه‌ها و انتخاب سبدی بهینه از آنها استفاده شود.