کاربرد مواد معدنی غیر متداول در بسترکشت و تاثیر آنها بر برخی از شاخص‌های کمی و کیفی گل مریم(Polianthes tuberosa L.)

     گل مریم یکی از مهمترین گل‌های شاخه بریده در ایران و مناطق گرمسیری ونیمه‌گرمسیری جهان است که علاوه بر زیبائی، عطر دلپذیر آن سبب محبوبیت آن در بین مردم شده است. در این تحقیق اثر مواد معدنی افزوده شده به بستر کشت بر طول، وزن تر و خشک ساقه گل‌دهنده، طول گلچه، محیط سوخ دختری، وزن تر و خشک ریشه و میزان کلروفیل در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد 13 تیمار در 3 تکرار در سال 1394 در گلخانه‌های تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، مورد بررسی قرار گرفت. خاک ارسالی از طرف تولید کننده‌ گل مریم از شهر دزفول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. خاک‌های معدنی فلدسپار، تالک، دولومیت و خاک معدنی توف با مقادیر حجمی %10، %20، %40 به بستر کشت که در همه تیمارها حاوی %20 کود پوسیده دامی و مابقی خاک زراعی بود، اضافه گردید. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که کاربرد بستر حاوی %40 تالک باعث افزایش معنی‌دار طول، وزن تر و خشک ساقه و میزان کلروفیل گردید و بستر حاوی %10 خاک معدنی توف، طول گلچه را بطور معنی‌داری افزایش داد. محیط سوخ دختری و وزن تر و خشک ریشه به‌ترتیب در بسترهای حاوی %40 فلدسپار و 20% دولومیت افزایش معنی‌داری نشان دادند. براساس نتایج این مطالعه، تیمارهای %40 تالک،  %20 دولومیت، %40 فلدسپار و %10 خاک معدنی توف، بیشترین تاثیر را بر بهبود ویژگی‌های رشدی گل مریم داشتند.