کاربرد مدل‎بندی معادلات ساختاری در تعیین عوامل مرتبط با علائم وازوموتور (گرگرفتگی و تعریق شبانه) در زنان 60-42 ساله ساکن شهر مشهد

مقدمه: علائم وازوموتور مانند گرگرفتگی و تعریق­شبانه، در مرحله نزدیک یائسگی و پس از آن رخ می­دهد و در کاهش کیفیت زندگی زنان مؤثر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با شدت علائم وازوموتور با استفاده از مدل‌بندی معادلات ساختاری در زنان ساکن شهر مشهد انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی ­تحلیلی در سال 1396 بر روی 664 زن 60-42 ساله ساکن شهر مشهد انجام گرفت. اطلاعات متغیر­های گرگرفتگی، تعریق ­شبانه، افسردگی، اضطراب و مشکل در تمرکز از طریق پرسشنامه 38 آیتمی شدت علائم یائسگی اندازه‌گیری شد. اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه­های تغذیه و وقایع زندگی برای شرکت­کنندگان تکمیل گردید. تحلیل داده­ها با استفاده از روش برآورد حداقل مربعات موزون در مدل معادلات ساختاری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و Mplus (نسخه 12/6) انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در مجموع فراوانی گرگرفتگی در 109 نفر (40/16%) در حد متوسط، 84 نفر (70/12%) شدید و 98 نفر (80/14%) خیلی شدید بود. فراوانی تعریق شبانه در 88 نفر (30/13%) در حد متوسط، 72 نفر (80/10%) شدید و 93 نفر (00/14%) خیلی شدید بود. بین متغیر­های وقایع زندگی (025/0=p)، اضطراب (013/0=p)، داشتن بیماری (005/0=p) و وضعیت یائسگی (001/0>p) با علائم وازوموتور ارتباط معناداری وجود داشت. نتیجه­گیری: شرکت در کلاس‌های آموزشی و مشاوره‌ای در زمینه کاهش استرس و افزایش خودکارآمدی زنان، کنترل بیماری‌های زمینه‌ای با مراجعه به‌موقع به متخصص، ورزش کردن، تحرک و بهبود وضع اقتصادی می‌تواند در کاهش علائم وازوموتور مؤثر باشد.