چالش‌های حقوق حاکم بر استفاده از مین در جنگ‌های دریایی در پرتو فناوری‌ها و روش‌های جدید

توسعه و گسترش روزافزون فناوری­های جدید موجب تغییرات عمده­ای در روش­ها و شیوه­های جنگ دریایی و عملکرد متخاصمین شده است. مین دریایی از ابزار و شیوه‌های خاص جنگ دریایی است که از تحولات حقوق بین‌الملل و پیشرفت فناوری­های جدید­تأثیر پذیرفته و طیف وسیعی از حقوق بنیادین و موضوعات اخلاقی را مطرح کرده است که ضروری است، چالش­های به­کارگیری آنها از منظر حقوق جنگ مین دریایی مورد توجه قرار گرفته شود. کنوانسیون هشتم لاهه 1907 به­کارگذاری مین‌های تماسی زیردریایی خودکار را قاعده­مند نموده است، اما به­نظر می­رسد در خصوص اعمال کنوانسیون بر به­کارگیری سایر مین­های دریایی جدید اعم از کنترل شده و نفوذی و به­کارگیری آنها در قلمروهای مختلف دریایی در زمان مخاصمه مسلحانه بین­المللی ابهام و چالش­هایی وجود دارد. در واقع پس از انعقاد کنوانسیون­های لاهه تحولات فراوانی در عرصه فناوری و حقوق بین­الملل به­ویژه حقوق توسل به­زور، حقوق بین­الملل بشردوستانه و حقوق بین­الملل دریاها رخ داده است که قلمرو و نحوه به‌کارگیری مین­های دریایی را با تغییرات قابل ملاحظه­ای مواجه نموده است. از این­رو مقاله مذکور سعی دارد با ارزیابی انواع فناوری­های مین دریایی و بررسی حقوق بین­الملل حاکم بر جنگ دریایی و مین دریایی در پرتو حقوق توسل به زور و حقوق بشردوستانه، به تبیین چالش­های ناشی از توسعه فناوری بر کنوانسیون هشتم لاهه، اصول حاکم بر جنگ مین دریایی و تأثیر حقوق بین­الملل دریاها بر کاربرد مین دریایی بپردازد. روش تحقیقی حاضر روش تحلیلی – تدوینی است و روش جمع­آوری اطلاعات روش کتابخانه­ای- اسنادی است.