پیش بینی گرایش به افکار خودکشی بر اساس متغیرهای روانی-اجتماعی و احتمال اعتیاد به مواد در سربازان وظیفه: یک الگوی ساختاری

مقدمه: ورود به دوران سربازی عوامل استرس زای مختلفی را برای سرباز به همراه دارد. عدم سازگاری با این شرایط می تواند زمینه ساز شکل گیری آسیب هایی چون افکار خودکشی باشد.  هدف از تحقیق حاضر تبیین افکار خودکشی بر اساس برخی متغیرهای روانی-اجتماعی و احتمال اعتیاد به مواد مخدر در سربازان وظیفه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه همبستگی بر پایه مدل یابی ساختاری، تعداد 176 سرباز به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده از سه یگان نظامی انتخاب گردیدند. با استفاده از چهار پرسش نامه افکار خودکشی بک(BSSI)، پرسش نامه افسردگی بک(BDI-II)، مقیاس احتمال مصرف مواد و مقیاس حمایت اجتماعی داده های مطالعه جمع آوری شدند. در تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS vol.19 وAmos  استفاده شد. یافته های پژوهش: 4/28 درصد سربازان در خطر بالای باورهای مرتبط با خودکشی قرار داشتند(نمره بالاتر از 10). بین متغیرهای افسردگی و اعتیاد به مواد با افکار خودکشی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت(P<0.05). حمایت اجتماعی و وضعیت خانوادگی، اجتماعی-اقتصادی تنها به طور غیرمستقیم بر افکار خودکشی اثر داشتند. مدل ساختاری تحقیق نشان داد که 73 درصد واریانس افکار خودکشی از طریق متغیرهای افسردگی، مصرف مواد، حمایت اجتماعی و وضعیت خانوادگی، اجتماعی-اقتصادی تبیین می گردد. بحث و نتیجه گیری:  با توجه به ریسک بالای افکار خودکشی در این مطالعه لزوم اتخاذ تدابیری جدی در راستای ارتقاء وضعیت سلامت روانی-اجتماعی سربازان بیش از پیش احساس می گردد.