پیش‌بینی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بر اساس خودکارآمدی

زمینه و هدف: ارتقا کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن یکی از مهم‌ترین اهداف سازمان بهداشت و درمان می‌باشد. خودکارآمدی از جمله متغیرهایی است که تاثیر کلی آن بر کیفیت زندگی تایید شده است؛ اما چگونگی تاثیر اجزای مختلف آن بر کیفیت زندگی بیماران خصوصاً نوجوانان مبتلا به دیابت مشخص نیست. مطالعه حاضر با هدف پیش‌بینی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت براساس خودکارآمدی انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه همبستگی حاضر بر روی نوجوانان مبتلا به دیابت مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت شهر زاهدان در سال 1395 انجام شد. 100 نوجوان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت و مقیاس خودکارآمدی در مدیریت دیابت با استفاده از روش خودگزارشی جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحت نرم‌افزار آماری 18 SPSS انجام شد. یافته‌ها: مـیانگین نمره کیفیت زندگی نوجوانان 5/15±54/61و میانگین نمره خودکارآمدی آن‌ها 10/53±45/84بود. بین نمره کل خودکارآمدی با زیر مقیاس رضایت‌مندی از کیفیت زندگی (0/49=r، 0/001>p) ارتباط مستقیم و با زیر مقیاس‌های اثر درمان بر کیفیت زندگی (0/35-=r، 0/001>p)، علایم بیماری (0/20-=r، 0/04=p) و اثر دیابت بر فعالیت فرد (0/33-=r، 0/001>p) ارتباط معکوس وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این است که مجموعه متغیرهای خودکارآمدی قادرند تغییرات کیفیت زندگی را پیش‌بینی کنند و نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره تاثیر مولفه مراقبت پزشکی برکیفیت زندگی را معنی‌دار نشان داد. (0/001>p)  نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که مولفه‌ی مراقبت پزشکی پیش بینی کننده‌ی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت است، بنابراین پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های مراقبتی نوجوانان به جنبه‌های مختلف مراقبت پزشکی توجه ویژه‌ای مبذول گردد.