پیش‌بینی شدت، پذیرش درد و سطح کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر براساس ویژگی بخشودگی بین فردی

زمینه و هدف : این مطالعه با هدف پیش‌بینی شدت، پذیرش درد و سطح کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر براساس ویژگی بخشودگی بین فردی انجام گرفت. روش بررسی: این پژوهش به روش همبستگی انجام شد. در این مطالعه از بین بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به مرکز سلامت گوارش شهر اصفهان، 123 نفر به شیوه سرشماری، در طی یک مدت معین انتخاب شدند. تشخیص سندرم روده تحریک‌پذیر براساس معیار ROME III توسط متخصص گوارش داده شد. برای جمع‌آوری اطلاعات، از مقیاس‌های بخشودگی بین فردی(IFI)، شدت درد (PI)، پذیرش درد مزمن (CPAQ) و کیفیت زندگی  (SF-36) استفاده گردید. داده‌ها با روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین بخشودگی و شدت درد؛ همبستگی منفی و بین بخشودگی، متغیرهای پذیرش درد و کیفیت زندگی؛ همبستگی مثبت معنی‌داری وجود دارد. اما با توجه به تحلیل رگرسیون، عامل کنترل رنجش، بهترین عامل پیش‌بینی‌کننده برای شدت درد و کیفیت زندگی بود. نتیجه‌گیری: ویژگی بخشودگی بین فردی و مفاهیم مرتبط با آن می‌تواند در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مورد سنجش قرار گیرند و بین این ویژگی و جنبه‌های مهم زندگی که با درد مزمن همراه است، ارتباط وجود دارد. از این‌رو، در جامعه ایرانی که فرهنگ آن با تعالیم مذهبی گره خورده است، اجرای مداخلات مبتنی بر بخشایشگری در جهت کنترل احساسات، افکار و رفتارهای منفی در روند بهبود علائم جسمی و کیفیت زندگی بیماران مؤثر می‌باشد