پایداری تورم در ایران با رویکرد ناهمگنی کارگزاران اقتصادی در مدل‌های تعادل عمومی پویای تصادفی (DSGE)

هدف مقاله بررسی ماندگاری و پایداری تورم با لحاظ رفتار ناهمگن کارگزاران اقتصادی است. بدین منظور از اطلاعات دوره زمانی 1394-1370 مبتنی بر داده‌های فصلی و رویکرد مدل‌های تعادل عمومی پویای تصادفی استفاده شد. نوآوری مقاله در فرض قیمت‌گذاری کالوو با لحاظ وقفه نرخ تورم و پارامتر شاخص‌بندی است که در این صورت، محاسبه شرایط پایداری تورم به اقتصاد ایران نزدیک‌تر خواهد بود. نتایج نشان داد انتظارات تورمی نقش مهمی در تورم و شکل‌گیری نرخ‌های تورم دارند؛ به طوری که اگر نرخ تورم کاهش یابد، به دلیل پایداری تورم، دوره زمانی کاهش تورم طولانی‌تر خواهد شد. همچنین روشن شد قیمت‌ها واکنش‌پذیری کندتری نسبت به ماندگاری تورم دارند. توصیه می‌شود مقامات پولی با اتخاذ قاعده هدف‌گذاری تورم داخلی علاوه بر کنترل تورم، تولید داخلی را در سطح تولید طبیعی تثبیت کنند که لازم است مقام پولی دارای شهرت و اعتبار نزد کارگزاران اقتصادی باشد.