وضعیت سنجی سیاست های اقتصادی فضا با رویکرد ژئوپلیتیک شهری (نمونه ی موردی؛ شهرستان های استان فارس)

ژئوپلیتیک شهری با تاکید بر سیاست­گذاری­های اقتصادی در شهر، در پی بررسی و مطالعه­ی نقش ابعاد سیاسی در پدیده‌های جغرافیایی یک شهر است. سیاست­های اقتصادی در یک شهر، می­تواند زوایای مختلفی از شیوه‌های مدیریت و سیاست را بازنمایی کند. به­گونه­ای که با توجه رویکرد ژئوپلیتیک شهری، می­توان پراکنش کیفیت شاخص‌های اقتصادی در یک شهر را در چارچوب عدالت اجتماعی یا فضایی مشخص کرد. پژوهش حاضر، با چنین هدفی به بررسی چگونگی پراکنش توسعه در مقیاس استان فارس پرداخته است. از میان شاخص‌های توسعه در بخش اقتصاد سیاسی، زیرساخت­ها و امکانات بهداشتی- درمانی برگزیده شده است تا چگونگی پراکنش و توسعه­ی آن در مقیاس شهرستان­های استان فارس (14 شهرستان منتخب) مقایسه شود. روش مطالعه در این پژوهش، علی- مقایسه­ای بوده و از تکنیک­های تصمیم­گیری چندمعیاره، همچون روش شباهت به گزینه­ی ایده­آل (TOPSIS)، تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و روش تحلیل خوشه­ای استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان از آن دارد که محرومیتی نسبی در مقیاس استان فارس از نظر برخورداری از شاخص‌های توسعه­ی بهداشتی-درمانی به چشم می­آید و پراکنش فضایی امکانات نیز چندان با توان و نیاز جمعیتی شهرستان­های این استان، همخوان و همگن نیست؛ چنانکه شهرستان شیراز به عنوان مرکز سیاسی استان، برخوردارترین شهرستان از نظر شاخص­ توسعه­ به­شمار می­رود و اختلاف نسبتاً چشم­گیری با دیگر شهرستان­ها دارد.