واگرایی ریختی اشکول (Glis glis Linnaeus, 1766) در امتداد جنگل‌های هیرکانی شمال ایران، شاهدی بر وجود خردپناهگاه در طی آخرین دوره یخبندان
نویسندگان
چکیده مقاله:
چکیده ردپای نوسان های اقلیمی و پیش روی و پس روی یخچال ها در اعصار گذشته را می توان در برخی از جانداران مشاهده نمود. تغییر گسترۀ پراکنش به سمت عرض های جنوبی در دورۀ پیش روی یخچال ها و بقای این جانداران در پناهگاه ها و انتشار مجدد به عرض های جغرافیایی بالاتر، باعث ایجاد تغییراتی ریختی و ژنتیکی شده و با بررسی این تغیرات می توان گسترۀ حضور پناهگاه‌های مهم به ویژه در دوره پلیستوسن را مشخص نمود. در این پژوهش شواهدی اولیه در خصوص نقش خردپناهگاهی محدودۀ شرقی جنگل‌های هیرکانی کشور در آخرین دوره یخبندان بزرگ ارائه می گردد. در این راستا مطالعه، گونۀ اشکول (Glis glis Linnaeus, 1766) که دارای ویژگی های بوم شناختی و زیستی نسبتا منحصر به فردی می‌باشد به عنوان گونه مدل انتخاب گردید. استخوان فک زیرین افراد متعلق به جمعیت‌های مختلف در امتداد جنگل‌های خزری ایران به شیوه استاندارد تصویربرداری شده و تحلیل های ریخت سنجی هندسی انجام شد. نتایج حاصل از این تحلیلها با نتایج به دست آمده از مطالعات ژنتیکی مقایسه گردید. نتایج حاکی از واگرایی ریختی شدید جمعیت واقع در منتهی الیه بخش شرقی پناهگاه هیرکانی بر اساس صفات فک زیرین می‌باشد که کاملا منطبق بر یافته های ژنتیکی پیشین می‌باشد. همچنین ویژگی های ریخت شناختی ظاهری از قبیل میانگین وزن، میانگین طول بدن و طول دم نیز اختلاف معناداری را با سایر جمعیت‌های مورد بررسی در مرکز و منتهی الیه غربی محدوده جنگل‌های خزری نشان م
منابع مشابه
برخی ویژگیهای بوم شناختی و زیست شناختی اشکول(Glis glis Linnaeus, 1766) در جنگل های هیرکانی
اشکول (Glis glis) گونه ای شبیه سنجاب و به عنوان یکی از گونه های شاخص منطقه زیست جغرافیایی پالئارکتیک تنها عضو خانوادۀ Gliridae و وابسته به جنگل های با تاج پوشش انبوه در جنوب غرب اوراسیاست. علیرغم مطالعات گسترده ای در دنیا که از این گونه و سایر گونه های متعلق به این خانواده با محوریت تکامل و نظریۀ پناه گاه ها، صورت گرفته است اطلاعات چندانی در خصوص ویژگی های بوم شناختی و زیستی این گونه در ایران ب...
متن کاملGlis glis (Rodentia: Gliridae)
Glis glis (Linnaeus, 1766) is a glirid commonly called the fat or edible dormouse. It is the largest dormouse and the only species in the genus Glis. Range mainly overlaps with a deciduous and mixed forest zone in Europe and southwestern Asia. Principal habitat is deciduous and mixed woodland and the species is strictly nocturnal. G. glis is unusual among small rodents in its long life expectan...
متن کاملTelomeres are elongated in older individuals in a hibernating rodent, the edible dormouse (Glis glis)
Telomere shortening is thought to be an important biomarker for life history traits such as lifespan and aging, and can be indicative of genome integrity, survival probability and the risk of cancer development. In humans and other animals, telomeres almost always shorten with age, with more rapid telomere attrition in short-lived species. Here, we show that in the edible dormouse (Glis glis) t...
متن کاملCardiorespiratory and metabolic reactions during entrance into torpor in dormice, Glis glis.
Dormice voluntarily enter torpor at ambient temperatures ranging between 0-28 degrees C. This study describes heart rate, ventilation frequency, O2-consumption (defined as metabolic rate), CO2-production and body temperature during entrance into torpor. Their temporal relationship was analysed during the time course of metabolic depression at different ambient temperatures. Body temperature and...
متن کاملMitochondrial phylogeography of the edible dormouse (Glis glis) in the western Palearctic region
Génétique des Micro-organismes, Institut de Botanique, Boulevard du Rectorat, 27, 4000 Liège, Belgium (HH, JRM) University of Primorska, Science and Research Centre of Koper, Garibaldijeva 1, 6000 Koper, Slovenia (BK) Dipartimento Biologia Animale, Via Archirafi, 18-90123 Palermo, Italy (MS) Museu de Granollers–Ciències Naturals C/Francesc Macià, 51 08402 Granollers, Spain (AR) INRA, UMR CBGP (...
متن کاملBIOLOGY, DAMAGE AND CONTROL OF THE EDIBLE DORMOUSE (Glis glis L.) IN CENTRAL ITALY
The remarkable increase in the number of colonies of edible dormouse (Glis glis L.) registered in the litoranean industrial cultivations of Pinus pinea L. in northern Tuscany over the last ten years and the grave damage to the production of pine-seeds consequent on it has created the necessity of studying systems which may reduce the dormouse menace. Going on what has previously been discovered...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 6 شماره 3
صفحات 95- 103
تاریخ انتشار 2018-02-20
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023