هیستومورفومتری مقایسه ای پوست نواحی پشتی، شکمی و جانبی در ماهی با فلس ماکروسکوپی، میکروسکوپی و فاقد فلس

به منظور انجام این مطالعه سه گونه ماهی از جمله ماهی شوریده به عنوان ماهی دارای فلس ماکروسکوپی، فیل­ماهی دارای فلس میکروسکوپی و گربه­ماهی پنگوسی فاقد فلس تهیه و نمونه­برداری از قسمت­های مختلف سطح پشتی، شکمی و جانبی انجام شد.  مراحل معمول آماده­سازی بافت­ها انجام و بلوک­های پارافین در اندازه­های 6-4 میکرون برش داده، تحت رنگ­آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین قرار گرفته و به وسیله­ی میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند.  نتایج رنگ­آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین نشان داد که اپیدرم از بافت پوششی سنگ فرشی مطبق غیر شاخی به همراه سلول­های موکوسی، جوانه­های چشایی و سلول­های هشدار دهنده تشکیل شده بود.  سلول­های موکوسی در امتداد لایه­های سطحی قرار داشته و توزیع آن­ها نیز متفاوت بود.  در مطالعات هیستومورفومتریک بیش­ترین تعداد سلول­های موکوسی در نواحی پشتی و کم­ترین تعداد آن­ها در ناحیه­ی شکمی مشاهده شد.  سلول­های موکوسی بیش­تر در لایه­ی میانی پراکنده و به سمت قسمت سطحی کشیده شده بودند.  سلول­های هشداردهنده با یک هسته­ی بزرگ عمدتاً در لایه­های عمقی و میانه قرار گرفته بودند.  این سلول­ها در سطوح جانبی هر سه گونه مورد مطالعه دیده نشدند.  جوانه­های چشایی بر روی سطح شکم مشاهده شده و تعداد آن­ها در گربه­ماهی با بیش­ترین تعداد بود.  بر اساس نتایج هیستومتریک به استثنای سلول­های موکوسی، در هر سه گونه در سطح پشتی، شکمی و جانبی در سایر موارد مورد مطالعه اختلاف معنی­داری مشاهده شد.