همبستگی بین ویژگی های ادراک شده خانواده اصلی و فعلی و رابطه آن با تعارض زناشویی

رفتار انسان در یک خانواده تابع عوامل مختلفی است. رویکردهای چند نسلی درباره رشد فردی و خانوادگی فرض می کنند که پویایی داخل اصلی ارثیه ای را برای فرد فراهم می کند که هم مسیر رشد فردی و هم رشد خانوادگی را برای او تعین می کند. این رویکردهای چند نسلی معتقدند الگوهای ارتباطی و تعاملی از طریق رشد عاطفی و اجتماعی کودکان بین نسل ها انتقال پیدا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی برداشت زوج ها از میزان صمیمیت و استقلال در خانواده ای است که در آن بزرگ شده اند و رابطه آن با میزان صمیمیت و استقلال ادراک شده در خانواده که فعلا همسر خود تشکیل داده اند و همبستگی این دو با میزان تعارض زناشویی است. در این پژوهش 200 زوج (400 زن و مرد) به عنوان آزمودنی مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون ادراک از خانواده اصلی و فرم تغییر یافته آن توسط محقق به همراه آزمون اندازه گیری تعارض زناشویی به آنها داده شد. نتایج پژوهش حاکی است بین ادراک از خانواده اصلی با ادراک از خانواده فعلی همبستگی ( r = 0/61) معنی دار(P< 0/01) وجود دارد و بین شدت ضریب همبستگی زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده شد. بین ادراک زنان و مردان از خانواده اصلی و فعلی خود به ترتیب 69/0 و 51/0 همبستگی مشاهده گردید که معنی دار (P< 0/01) می باشد. بین میزان ادراک زوجین از خانواده اصلی و میزان تعارض زناشویی در زندگی فعلی آنها همبستگی منفی مشاهده گردید که این همبستگی معنی دار (P< 0/01) است.