نگاهی به وجه اساطیری - آئینی شیر و گاو در دو نسخه از کلیله و دمنه (دوره ایلخانی و تیموری)

چکیده اساطیر در ایران باستان همیشه یادآور معانی گوناگون بوده­­اندو در این میان، برخی از این اسطوره­ها هم چون شیر و گاودر باور ایرانیان، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و مردم ایران زمین از آن‌ها به نیکی یادکرده‌اند.هدف از نگارش این مقاله،توجه به جایگاه ویژه این اساطیردر مصورسازی نسخ خطی کلیله‌ودمنه و تأثیر آن‌هابر هنر نگارگری است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سؤال اساسی است که اساطیر شیر و گاو در ایران باستان چه تأثیری بر نگاره‌های شیر و گاو در نسخه‌های کلیله‌ودمنه داشته‌اند؟ روش تحقیق این مقاله، توصیفی - تحلیلی و جمع‌آوری منابع و مدارک آن کتابخانه‌ای است. یافته‌ها و نتایج تحقیق نشانگر این است که اساطیر از دوره‌های باستان نقش بسزایی در خلق آثار هنری داشته و هنرمندان در دوره‌های اسلامی در بسیاری از هنرها و خصوصاً هنر شاخص نگارگری ایرانی از آن‌ها بهره جسته‌اند.به‌طوری‌که می‌توان وجوه اساطیری –آئینی نگاره‌های شیر وگاو را درنسخه‌های کلیله‌ودمنه به‌وضوح مشاهده نمود و به تعمیم، تعبیر و رمزگشایی معانی آن پرداخت.