نقش مطالعات هیپسومتریک در تحلیل وضعیت و فرسایش حوضه‌های آبریزجنوب و جنوب شرق شهرستان سراب

یکی از روشهای کلاسیک، اما معتبر در تحلیل نحوه تحول شبکه های زهکشی، بویژه نحوه تحول رودخانه اصلی در بستر جریان، استفاده از روش هیپسومتری بی بعد است. نظر به اینکه تمامی تغییرات در رودخانه ها در بستر جریان آنها، بویژه در دره ها به صورت مختلف نمود پیدا می کند، لذا در اینجا از روش هیپسومتری بی بعد و انتگرال هیپسومتری، به منظور تحلیل درست مراحل تحول در بخشهای مختلف دامنه شمالی بزقوش بهره گیری شده است.    مقادیر بزرگ انتگرال بزرگتر از (5/0) به معنی این است که مناطق مرتفع کمتر دستخوش فرسایش قرار گرفته اند.نتایج نشان می دهد مقادیر شاخص هیپسومتری در حوضه های منطقه متفاوت است ولی در حالت کلی نوع فرسایش و مرحله تحول تقریبا از نوع بلوغ به سمت پیری است که حکایت از کاهش شدتهای فرسایش در این منطقه دارد. این موضوع از نظر برنامه های آبخیزداری دارای اهمیت قابل ملاحظه است.همچنین، حداقل مقادیر Hi محاسبه شده 230/. مربوط به حوضه شماره 9(هریس) است و بیشترین مقدار معادل 627/. مربوط به حوضه شماره 3(نرمیق) می باشد. بررسی مقادیرHiومرحله فعالیت فرسایش به تفکیک حوضه ها نشان می دهد که تنها یک حوضهیعنی حوضه نرمیق چای در مرحله جوانی از نظر فرسایش است و سه حوضه (عبدل آباد، اردها و گوشنق) دارای مرحله بلوغ و حالت متعادل از نظر فرسایش و رسوبگذاری و بقیه یعنی 6 حوضه باقیمانده دارای شرایط تحول به سمت پیری است.