نقش درک میان فرهنگی و نگرش به مدرس در اضطراب یادگیری فارسی‌آموزان

درک فارسی‌آموزان غیرایرانی از مسائل اجتماعی-‌فرهنگی ایران، تفاوت‌های ‌فرهنگی میان زبان‌آموزان و مدرسان در مراکز آموزش زبان فارسی و همچنین، مسائل عاطفی و نوع نگرش این زبان‌آموزان نسبت به مدرسان، می‌توانند تأثیرات متفاوتی بر میزان اضطراب آنها در زمان یادگیری زبان فارسی داشته باشند. در همین راستا، پژوهش حاضر، علاوه بر بررسی رابطه­ی میان سه مقوله‌ی «اضطراب یادگیری»، «نگرش» فارسی‌آموزان نسبت به ویژگی‌های شخصیتی مدرسان­، و سطوح «درک میان­فرهنگیِ» آنها، به پیش­­بینی میزان اضطراب، نگرش، و درک میان‌فرهنگی‌شان می‌پردازد. همچنین، تفاوت میان این زبان­آموزان در زمینه‌ی سه متغیرِ «درک میان فرهنگی»، «نگرش به مدرسان»، و تجربه­ی «اضطراب یادگیری»، با توجه به سطوح متفاوت بسندگی زبانی و تفاوت­های ملّیتی مورد بررسی قرار می‌گیرد. به همین منظور، در پاییز سال 1388، 68 فارسی­آموز دختر و پسر سطح مبتدی (مقدماتی) و میانی در دانشگاه بین­المللی امام خمینی‌(ره) مورد پژوهش قرار گرفتند. طبق نتایج به دست آمده، میان نگرش فارسی‌­آموزان، درک میان­فرهنگی و اضطراب یادگیری‌شان رابطه‌ی معنی‌دار و قابل توجهی وجود دارد. از طرفی، متغیر «نگرش»، درصد خوبی از واریانسِ مربوط به اضطراب یادگیری را پیش­بینی می­کند. همچنین، طبق نتایج، فارسی­آموزان سطح مبتدی میزان بالاتری از اضطراب را تجربه می­کردند، اما ویژگی­های شخصیتی بهتری را به مدرسان ایرانی خود نسبت می­دادند. علاوه بر این، تفاوت­های آماری معنی­داری میان سه گروه از فارسی‌آموزان اروپایی، آسیایی عرب و آسیایی غیرعرب در رابطه با متغیرهای نگرش، و درک میان­فرهنگی به دست آمد.