نقش جهانبینی و اشراق در پرورش و آموزش معماران، در دفاع مقدس

چکیده: برخی اتفاقات، مشکلات و راه‌حل های آنها در جنگ تحمیلی با خط‌مشی کلاسه شده و طبقه‌بندی‌های موجود آن زمان، صورت نگرفته و جنبه‌ای الهی و غیرطبیعی داشته است. این نکته، مهم‌ترین فرضیۀ برای ادامۀ پژوهش در این زمینه است. در راستای این فرضیه، پرسش‌های مهمی مانند چگونگی شناخت این روش‌های اشراقی، چرایی استفاده از آنها و روش بررسی در این زمینه مطرح می‌گردد. فضای ذهن(جهان‌بینی حاکم بر جامعۀ رزمندگان)، بینش‌ها و اعتقادات، تأثیر مستقیم بر آموزش دارد و از این‌رو مهم‌ترین ضرورت، برای پژوهش در این زمینه است. با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای و میدانی(تجربیات نگارنده از آموزش در زمان دفاع مقدس)، پدیده-شناسی و آسیب‌شناسی فضای آموزشی در گرایش‌های مهندسی، بررسی، توصیف و تحلیل نمونه‌های موردی از دید فنی و مهندسی (در این پژوهش پل بعثت)، استفاده و ارجاع به تئوری‌های مرتبط با موضوع، مانند نظریۀ مازلو و کِسلر و همچنین تأثیر نحوۀ آموزش الهی و مکتب محور بر فضای موجود، قالب این پژوهش را در چارچوب روش کیفی طبقه‌بندی کرده که با توصیف و تحلیل به هدف نهایی پژوهش، که بررسی تأثیر فضای ذهنی(الهی و شیطانی) و جهان‌بینی اسلامی، بر نوع پرورش و عمل در جبهه‌ها ( در این پژوهش گرایش مهندسی معماری) بوده، می‌رسد.