نتایج کوتاه‌مدت درمان شکستگییهای ناپایدار استابولوم به روش جراحی و غیرجراحی

پیش‌زمینه: شکستگی‌های استابولوم جزو شکستگی‌های شایع می‌باشند و چالش‌های زیادی در استفاده از دو روش جراحی و غیرجراحی برای درمان وجود دارد. با توجه به اینکه درمان نادرست این شکستگی‌ها می‌تواند عوارض زیادی برای بیمار داشته باشد، هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج درمان شکستگی‌های بی‌ثبات استابولوم به دو روش جراحی و غیرجراحی بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، ۴۰ بیمار با شکستگی بی‌ثبات استابولوم که طی سال‌های ۸۶-۱۳۸۴ در یک مرکز آموزشی درمانی مشهد درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران ۳۴/۵ سال (۵۰-۲۰ سال) بود. بیماران به دو گروه ۲۰ نفره جراحی و غیرجراحی تقسیم شدند. سن، جنس، نوع و مکانیسم شکستگی، صدمات همراه، زمان جوش‌خوردن رادیولوژیک، ترومبوز وریدهای عمقی، استخوان‌سازی نابجا، آسیب‌های عصبی، آمبولی چربی، دامنه حرکتی مفصل هیپ، هزینه و رضایت‌مندی بیماران با سیستم نمره‌دهی «هاریس» بررسی گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد بین عملکرد دو گروه درمان جراحی و غیرجراحی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. اگرچه میزان استخوان‌سازی نابجا و آسیب‌های عصبی بعد از عمل در گروه جراحی بیشتر بود ولی تفاوت آنها معنی‌دار نبود. در مرحله پیگیری زمان جوش خوردن رادیولوژیک در گروه غیرجراحی کمتر، و هزینه‌ها در گروه غیرجراحی به‌طور معنی داری بیشتر بود (۰/۰۱>p)نتیجه‌گیری: درمان جراحی شکستگی‌های استابولوم به شرایط خاصی نیاز دارد. وجود جراح با تجربه، تجهیزات لازم، اتاق عمل مناسب و ... جهت حصول جااندازی آناتومیک بدون جابه‌جایی مفصل هیپ، و نیز برای اعمال بازسازی بعدی و افزایش عملکرد بیمار ضروری است.