نتایج پیوند قرنیه به روش DSAEK در بیماران مبتلا به کراتوپاتی تاولی پسودوفاک و دیستروفی اندوتلیال فوکس

هدف: ارزیابی و مقایسه پیامدهای بالینی و اسکن کانفوکال بعد از جراحی پیوند قرنیه به روش Descemet Stripping Automated Endothelial Keratoplasty  بر روی بیماران مبتلا به دیستروفی اندوتلیال فوکس و کراتوپاتی تاولی پسودوفاک روش پژوهش: این مطالعه به صورت گذشته‌نگر و مقایسه‌ای بر روی 47 چشم از 39 بیمار (19 مرد) با تشخیص دیستروفی اندوتلیال فوکس (29 چشم، گروه یک) و کراتوپاتی تاولی پسودوفاک (18 چشم، گروه دو) که تحت عمل جراحی پیوند قرنیه به روش DSAEK قرار گرفته بودند، انجام شد. اسکن میکروسکوپی کانفوکال جهت اندازه‌گیری ضخامت مرکزی قرنیه دهنده و گیرنده و تعداد و مورفولوژی سلول‌های اندوتلیال بافت دهنده انجام شد. حدت بینایی و نتایج انکساری و عوارض پس از عمل هم‌چنین تعداد سلول‌های اندوتلیال دهنده، ضخامت مرکزی قرنیه دهنده و گیرنده در بین دو گروه ارزیابی و مقایسه شد. یافته‌ها: میانگین سن هنگام جراحی در گروه‌های یک و دو به ترتیب 11/8±65/2 و 12/5±69/4 سال بود (0/27P=). میانگین مدت زمانی پی‌گیری 14/0±23/6 ماه در گروه یک و 15/7±25/6 ماه در گروه دو بود (0/79P=). بهترین دید اصلاح شده با عینک پس از جراحی (BSCVA) به طور معناداری در گروه یک نسبت به گروه دو در شش ماهه اول پس از جراحی بهتر بود. پس از این دوره حدت بینایی اصلاح شده در هر دو گروه قابل مقایسه بود. معادل‌کروی عیب انکساری پس از عمل 1/46±0/39 دیوپتر در گروه یک و 1/47±0/80 در گروه دو بود (0/45P=). میزان آستیگماتیسم پس از عمل به ترتیب 0/83±1/02 دیوپتر و 0/67±2/36 دیوپتر بود (0/001P<). میانگین ضخامت مرکزی قرنیه دهنده 33/3±98/0 میکرومتر در گروه یک و 28/0±107/6 میکرومتر در گروه دو بود (0/45P=). تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر تعداد و مورفولوژی سلول‌های اندوتلیال پس از عمل مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج جراحی پیوند قرنیه به روش DSAEK بین بیماران دیستروفی اندوتلیال فوکس و کراتوپاتی تاولی پسودوفاکیک قابل مقایسه است.