میزان شناخت و بکارگیری طب مکمل و سنتی در زنان باردار ایران

سابقه و هدف: در سالهای اخیر بکارگیری طب مکمل و سنتی در کشورهای رو به توسعه و توسعه یافته رو به افزایش است. هدف این مطالعه بررسی میزان اگاهی زنان بارداراز طب مکمل و سنتی، میزان بکارگیری ونیز دلایل استفاده ازان در دوران بلرداری می باشد. مواد و روش ها: دراین مطالعه توصیفی،320 مادر بستری در بخش بعد از زایمان بیمارستان های استان مازندران طی ماه های اسفند تا تیر4-1393 مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه خود ایفد طی3-2 روز بعد از زایمان جمع اوری گردید. جهت یاداوری 14 روش طب مکمل و سنتی در ابتدای پرسشنامه ذکر گردید. میزان شناخت و بکارگیری روش ها و فاکتورهای مربوطه مورد ارزیابی واقع شد. داده ها با امار توصیفی و ازمون کی اسکوار تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد  1/45%  از نمونه ها حداقل با یکی ازروش های طب مکمل و سنتی اشنا بودند. همچنین 8/26 زنان از این روشها در دوران بارداری استفاده کرده که گیاهان دارویی (5/9%)، دعا درمانی(5.6%)، اب درمانی (5%) و حجامت (1/4%) شایع ترین روش های بکار گرفته شده بود. اکثر زنان این روش ها را در طول بارداری بکار گرفته بودند(2/39%). مهم ترین دلیل بکاگیری روش ها بی خطری انان ذکر شد و 9/84% انان از روش ها رضایت داشتنند. نتایج نشان داد زنانی که با روش های طب مکمل و سنتی اشنا بودند به طور معنی داری از این روش ها  بیشتر استفاده کرده بودند. ارتباط معنی داری بین کاربرد روش ها و مشخصه های دموگرافیک یافت نشد. نتیجه گیری: اگرچه کاربرد طب مکمل و سنتی در زنان باردار این مطالعه وسیع نبود اما، به دلیل نبودن اطلاعات کافی دال بر بی خطری استفاده ازانان هم برای مادر و هم برای جنین دردوران بارداری، بررسی این مهم در دوران بارداری ضروری می باشد.