مقایسۀ خلاقیت حرکتی در کودکان تیزهوش، با کودکان با اختلال یادگیری و کودکان عادی

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی تفاوت خلاقیت حرکتی در کودکان تیزهوش، اختلال یادگیری و عادی انجام شده است. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی علّی- مقایسه‌ای است. جامعۀ آماری تحقیق، کلیۀ دانش‌آموزان دختر پایۀ اول تا سوم دبستان شهر تهران است. با روش نمونه‌گیری هدفمند 24 دانش‌آموز عادی و 23 دانش‌آموز تیزهوش با اجرای آزمون وکسلر از مدارس و 27 دانش‌آموز با اختلال یادگیری با مراجعه به مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. سپس آزمون خلاقیت در حرکت و عمل تورنس اجرا شد. یافته‌ها: نتایج آماری نشان داد که بین سه گروه کودکان تیزهوش، با اختلال یادگیری و عادی در شاخص خلاقیت حرکتی تفاوت وجود دارد و میانگین خلاقیت حرکتی کودکان با اختلال یادگیری به‌طور معناداری از کودکان عادی و تیزهوش پایین‌تر است و نتایج با سطح اطمینان 95% نشان داد که مقیاس‌های سیالی و تخیل در کودکان با اختلال یادگیری به‌طور معناداری از کودکان تیزهوش و عادی پایین‌تر است، ولی در مقیاس ابتکار در بین سه گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق و عملکرد بهتر گروه تیزهوش و عادی در آزمون خلاقیت حرکتی، به منظور تسریع در شناخت به موقع کودکان با اختلال یادگیری می‌توان از این آزمون استفاده کرد.