مقایسه میزان رضایت از زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه‌دار و عوامل موثر بر آن در شهر ایذه

هدف از این پژوهش مقایسه میزان رضایت از زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه‌دار و بررسی عوامل موثر بر آن در شهر ایذه می‌باشد. دیدگاه‌های نیاز مازلو، دورکیم، پارسونز و نظریه فشار نقش به عنوان چارچوب نظری انتخاب شدند. روش تحقیق، پیمایشی، واحد تحلیل فرد پاسخگو(زنان متأهل 20 تا 50 ساله) و سطح تحلیل، خرد است. شیوه نمونه‌گیری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران 295 نفر می‌باشد. ابزارگردآوری داده‏ها، پرسشنامه است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها،آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره و از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ جهت سنجش اعتبار (روایی)و اعتماد(پایایی) استفاده شده است که برای متغیر وابسته ضریب آلفای کرونباخ برابر با 714/0 است. نتایج نشان می دهد که میانگین میزان رضایت از زندگی زناشویی برابر 26/3 بوده است که تقریباً در حد متوسط رو به بالا می‌باشد. نتایج آزمون مقایسه میانگین نشان می‌دهد که بین میزان رضایت زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه‌دار تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین رضایت از زندگی زناشویی در بین زنان شاغل بیشتر از زنان خانه‌دار است. بین متغیرهای میزان تعادل در ساختار قدرت در خانواده، میزان احساس فشار نقش در انجام نقش و تعداد فرزندان با میزان رضایت از زندگی زناشویی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. بین میزان درآمد با میزان رضایت از زندگی زناشویی رابطه منفی و معکوس ضعیفی وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نشان می‌دهد که 2/54 درصد از تغییرات میزان رضایت از زندگی زناشویی به متغیرهای مستقل مربوط می‌شود و متغیرهای میزان احساس فشار نقش در انجام نقش، میزان تحصیلات و میزان تعادل در ساختار قدرت در خانواده سهم بیشتری در تغییرات متغیر وابسته دارند.