مقایسه میزان راحتی انسان در شرایط آب و هوایی مناطق مرکزی ایران و سواحل دریای خزر:مطالعه موردی برای یزد و گرگان

تغییرات شرایط آب و هوایی تاثیرقابل توجهی بر شرایط زندگی و احساس راحتی انسان دارد.در صورت افزایش همزمان رطوت و دمای روزانه-فعالیتهای عادی اندامهای بدن دچار اختلال گردیده و انسان احساس ناراحتی خواهد نمود.با توجه به آنکه بخش قابل توجهی از جمعیت ایران در سواحل آبهای جنوبی-دریای خزر و دریاچه های داخلی زندگی می نمایند-افزایش توام دما و رطوبت می تواند موجبات ناراحتی روحی و جسمی مردم این مناطق را فراهم سازد.دمای ظاهری(apparent temperature)شاخصی است که جهت سنجش اثر توام دما و رطوبت بر اندامهای داخلی بدن معرفی گردیده و نشانگر میزان احساس راحتی انسان از شرایط آب و هوایی می باشد.در این تحقیق ضمن ارائه روش تعیین دمای ظاهری-مقادیر اینت متفیر برای دو شهر یزد و گزگان که به ترتیب در مناطق مرکزی و ساحلی شمال ایران واقع گردیده اند محاسبه و مورد مقایسه قرار گرفت.روش مناسب محاسباتی انتخاب گردید تا دمای ظاهری برای مقادیر میانگین ددما و شرایطی که هوا خیلی گرم و بحرانی می گردد برای هر دو شهر محماسبه شده و مورد ارزیابی قرا گیرد.نبیجه گیری گردید که در ماههای گرم سا(از تیر تا شهریور ماه)خطر وقوع گرمازدگی –آفتابزدگیو احساس ناراحتی برای انسان در شهر گرگان به طور تالقوه بیشتر از یزد می باشد.همچنین مشخص شد برای مواقعی که دمای هوا در این دو شهر به مرز 40درجه سانتیگراد نزدیک می گردد احساس ناراحتی در شهر گرگان خیلی بیش از یزد می باشد.