مقایسه میزان استعمال سیگار و قلیان در بین دانشجویان تربیت‌بدنی و غیرتربیت‌بدنی

مقدمه: فعالیت بدنی مزایای بسیاری از جمله افزایش آمادگی قلبی – تنفسی، پیش‌گیری از بیماری‌های مختلف و بهبود کیفیت زندگی در پی دارد. اما در مقابل، مصرف دخانیات یکی از مهم‌ترین عوامل خطرزای بسیاری از بیماری‌های غیر واگیر به ویژه بیماری قلبی – عروقی و سرطان می‌باشد و ممکن است متأثر از میزان فعالیت بدنی افراد باشد. بر این اساس، هدف این پژوهش مقایسه میزان استعمال سیگار و قلیان بین دانشجویان دختر و پسر تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه گیلان بود. روش کار: جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان پسر و دختر دانشگاه گیلان بودند. ابزار اندازه‌گیری، پرسش نامه استاندارد شیوع شناسی مصرف مواد با آلفای کرونباخ 81/0 بود. بر اساس جدول اودینسکی، 144 پرسش نامه بین دانشجویان تربیت بدنی و 386 پرسش نامه بین دانشجویان غیرتربیت بدنی توزیع و جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و کای مربع در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. یافته‌ها: استعمال سیگار و قلیان در این مطالعه به ترتیب در دانشجویان تربیت بدنی پسر 1/27% ، دختر 8/11% و در دانشجویان غیر تربیت بدنی پسر 1/30% و دختر 2/14% بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که بین رشته تحصیلی و سابقه ورزشی با میزان استعمال سیگار و قلیان رابطه معناداری وجود ندارد؛ همچنین، استعمال سیگار و قلیان در پسران به طور معناداری بیشتر از دختران بود (001/0 >P). مهم‌ترین علت گرایش به مصرف سیگار در پسران ارتباط صمیمانه با دوستان سیگاری و در دختران تفریح و سرگرمی بود. نتیجه‌گیری: استعمال سیگار و قلیان در این مطالعه نسبت به مطالعات نقاط دیگر کشور بالاتر بود. بنابراین، اتخاذ تدابیر و برنامه‌های آموزشی و همچنین مداخلات جامعه‌نگر مناسب در سطح دانشگاه به منظور پیشگیری از استعمال سیگار و قلیان ضروری به نظر می‌رسد.