مقایسه مهارت‌های روانی کاراته‌کاران قهرمان و غیر‌قهرمان و رابطه آن با عملکرد آن‌ها در مسابقات ورزشی

پژوهش باهدف مقایسه مهارت‌های روانی در کاراته‌کاران قهرمان و غیر قهرمان و رابطه آن با عملکرد انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری کلیه کاراته‌کاران سبک «گوجوریو»(85=n)بودند که در مسابقات انتخابی تیم ملی در تابستان1388 در 2رده سنی جوانان (وزن-80،67،-60 و-55) و بزرگسال(وزن+84،-74 و-60) در استان گلستان شرکت کردند، به‌منظور مقایسه مهارت‌های روانی آزمودنی‌ها از پرسشنامه ارزیابی مهارت‌های روانی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی(SASI) و برای ارزیابی عملکرد ورزشکاران از پرسشنامه لن استفاده شد. پس از استفاده از آزمون کالموگراف اسمیرنف از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون برای ارزیابی مهارت‌های روانی استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد کاراته‌کاران قهرمان در تمامی خرده مقیاس‌ها‌ی مهارت روانی به جز هدف گزینی از وضعیت مطلوب‌تری بهره‌مند هستند. همچنین در بین خرده مقیاس‌های مهارت روانی تصویرساز ورزشی‌، تمرکز و سطح انرژی روانی به ترتیب بیش‌ترین تأثیر را بر عملکرد کاراته‌کاران داشت. ورزشکارانی که سطوح عملکرد متفاوتی داشتند احتمالاً سطوح مهارت‌های روانی متفاوتی نیز داشتند، لذا استفاده از مهارت‌های روانی سهم چشمگیری در اثربخشی وکسب مؤفقیّت در ورزش‌های انفرادی و گروهی دارد و مربیان و روان‌شناسان ورزش باید مهارت‌های روانی را به‌عنوان تمرینات پایه درجلسات تمرین قرار دهند.