مقایسه فنیل‌آفرین موضعی با ترانگزامیک اسید موضعی در مدیریت اپیستاکسی

پیش‌زمینه و هدف: اپیستاکسی به خونریزی از سوراخ، بخش داخلی و حفره‌ بینی یا نازوفارنکس گفته می‌شود که مشکلی شایع در بسیاری از افراد به شمار می‌رود. لذا مطالعه حاضر باهدف مقایسه تأثیر فنیل آفرین موضعی با فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی در مدیریت خونریزی بیماران با خونریزی قدامی بینی انجام گردید. مواد و روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می‌باشد که در آن 120 نفر از بیماران دچار خونریزی قدامی بینی مراجعه‌کننده به اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، به‌صورت تصادفی به دو گروه 60 نفره کنترل و مداخله تخصیص شدند. در گروه کنترل، 1 سی‌سی فنیل آفرین و در گروه مداخله، 1 سی‌سی ترانگزامیک اسید داخل پنبه ریخته شده و داخل حفره بینی گذاشته شد و بعد از 10 دقیقه ازنظر بند آمدن خونریزی ارزیابی گردید. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد از 60 بیمار گروه کنترل دریافت‌کننده فنیل آفرین، در 17 نفر (3/28 درصد) اپیستاکسی قطع گردید، این در حالی است که از 60 بیمار گروه مداخله دریافت‌کننده ترانگزامیک اسید، در 40 نفر (7/66 درصد) اپیستاکسی برطرف شد که نشانگر تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه ازنظر کنترل اپیستاکسی بود (001/0p<). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، فرم تزریقی ترانگزامیک اسید با کاربرد موضعی می‌تواند به‌عنوان داروی ایدئال جهت قطع خونریزی بینی مورداستفاده قرارگرفته و متعاقباً منجر به کاهش هزینه‌های اضافی و مدت‌زمان اقامت در اورژانس گردد.