مقایسه شاخص‌های سلامت روان در کودکان بی‌سرپرست نگهداری شده در مراکز با کودکان سپرده شده نزد اقوام در استان لرستان

مقدمه: خانواده عنصر کلیدی رشد و پرورش فرزندان است. کودکان پرورشگاهی که اقبال و بخت تجربه کردن محیط خانواده را ندارند از محیط گرم ورشد یافته خانواده محروم اند. لذا هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه شاخص­های سلامت­روان کودکان بی­سرپرست نگهداری شده در مراکز با کودکان سپرده شده نزد اقوام در استان لرستان بود.  روش: طرح این پژوهش توصیفی و از نوع مقطعی- مقایسه­ای (پس­رویدادی) بود. جامعه­ی آماری این پژوهش را کلیه کودکان و نوجوانان بی­سرپرست  6 تا 18 ساله نگهداری شده در مراکز و کودکان سپرده شده نزد اقوام تشکیل می­دهند. 54 کودک و نوجوان نگهداری شده در مراکز بین سنین 6 تا 18 سال استان لرستان به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و با 54 نفر از کودکان و نوجوان سپرده شده نزد اقوام بر اساس سن، جنسیت و مقطع تحصیلی همتاسازی شدند و به سیاهه رفتاری کودک آخنباخ، پرسشنامه خودسنجی و فرم گزارش معلم پاسخ دادند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که بین نمرات اضطراب/ افسردگی، گوشه­گیری/ افسردگی و شکایات جسمانی در کودکان بی­سرپرست سپرده شده نزد موسسات  و اقوام تفاوت وجود دارد (0/001> P). به عبارت دیگر کودکان بی­سرپرست سپرده شده به موسسات از اضطراب/ افسردگی و گوشه­گیری/ افسردگی بالاتر و شکایات جسمانی پایین­تری برخوردارند.   نتیجه ­گیری: براساس نتایج به دست آمده فراهم کردن شرایطی مناسب در دوره کودکی جهت ارضای نیازهای اساسی کودکان از جمله دلبستگی ایمن به خصوص برای کودکان پرورشگاهی که از محیط امن و با ثبات خانواده محرومند، برای رشد بهتر و موفقیت و پیشگیری از مشکلات روا­ن­شناختی در کودکان پرورشگاهی ضروری است.