مقایسه سه روش شیمی‌درمانی تکمیلی بعد از جراحی ماستکتومی تعدیل‌شده بر میزان فراغت از بیماری مبتلایان به سرطان پستان با استفاده از مدل لوگ‌لوجستیک

سابقه و هدف: شیمی ‌درمانی از اجزای درمان‌های تکمیلی پس از جراحی مبتلایان به سرطان پستان است. هدف این مطالعه، مقایسه کارایی رژیم‌های درمان تکمیلی Taxane-based و Anthracycline-based با Cyclophosphamide, Methotrexate و5-fluorouracil (CMF) بعد از جراحی ماستکتومی تعدیل شده(Modified radical mastectomy ,MRM) از نظر مدت زمان فراغت از بیماری بود. مواد و روش‌ها: 62 بیمار مبتلا به سرطان پستان که تحت عمل جراحی MRM قرار گرفته و اندیکاسیون شیمی‌درمانی توسط انکولوژیست برای آن‌ها گذاشته شده بود و در مرحله عاری از متاستاز بودند، وارد مطالعه شدند. این بیماران یکی از رژیم‌های شیمی‌درمانی مذکور را دریافت و در یک دوره زمانی 8ساله از نظر زمان عود/متاستاز بررسی شدند. برخی ویژگی‌های دموگرافی و پاراکلینیکی آن‌ها ثبت و با استفاده از رگرسیون بقای لوگ‌لوجستیک، اثربخشی این سه رژیم مقایسه شد. یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران 49 (31/1) سال بود. در بیش از 40 درصد موارد، تومور از درجه بدخیمی 3 بود. میانه زمان پیگیری بیماران 20‌ماه و نرخ فراغت از بیماری 5ساله آن‌ها، 48 درصد بود. تحلیل بقای پارامتری، بیان‌گر تاثیر نوع درمان تکمیلی (185/3=OR(Anthracycline/CMF) ؛(676/3=OR(Taxane/CMF))، درجه بدخیمی تومور (528/2=OR)، اندازه تومور (598/5=OR) و تعداد گره‌های‌لنفاوی درگیر (112/1=OR) بر میزان فراغت از بیماری بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از کارایی بیش‌تر درمان با Taxane-based و Anthracycline-based در مقایسه با CMF بود. این مطالعه هم‌چنین نشان داد که تشخیص به‌هنگام تومور، اهمیت بسیار بسزایی در موفقیت درمان به لحاظ افزایش مدت زمان فراغت از بیماری دارد. این امر اهمیت غربال‌گری و آموزش را آشکار می‌سازد.