مقایسه رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان مقطع پایه و بالینی رشته پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

زمینه و هدف: رویکردهای مطالعه دانشجویان به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی، همواره مورد توجه بوده است. هدف این پژوهش، مقایسه رویکردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان پزشکی مقطع پایه و بالینی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، 137 نفر از دانشجویان سال دوم و پنجم رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، با پاسخ به پرسش‌نامه استاندارد ASSIST ( Approaches and study skills inventory for students ) مورد بررسی قرار گرفتند. معدل کل دروس نظری و عملی دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. یافته‌ها: رویکرد غالب دانشجویان پزشکی، رویکرد عمقی (1/40 درصد) بود. در مقطع بالینی، استفاده دانشجویان پزشکی از رویکرد عمقی مطالعه افزایش و استفاده از رویکرد سطحی به طور چشمگیری کاهش یافت. بین رویکرد مطالعه و یادگیری دو گروه دانشجویان مقطع پایه و بالینی اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (140/0 = P ). اما بین رویکردهای مطالعه و یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه معنی‌داری مشاهده شد (01/0 = P ). نتیجه‌گیری: با توجه به ویژگی رویکرد عمقی مطالعه در یادگیری مطلوب مطالب درسی، شایسته است که برنامه‌ریزان آموزشی شرایطی را فراهم نمایند تا با ایجاد بهترین محیط‌های یادگیری زمینه را برای سوق دادن دانشجویان برای بهره گرفتن از این رویکردها مهیا نمایند.