مقایسه تاثیر کاربرد جیره‌ای بنتونیت و زئولیت طبیعی استان قم و انواع تجاری آنها بر توان تولیدی و صفات لاشه جوجه‌های گوشتی

به‌منظور بررسی اثر زئولیت و بنتونیت استان قم بر عملکرد و صفات لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار و 4 تکرار، شامل 36 واحد آزمایشی که در هر یک 20 قطعه جوجه قرار داشت، انجام شد. جوجه‌های گوشتی نر یک روزه، هفته اول پرورش را در یک گروه واحد گذرانده و سپس به قفس‌های آزمایشی تخصیص یافتند و پرورش آن ها تا 42 روزگی ادامه یافت. تیمار 1 جیره فاقد زئولیت و بنتونیت (شاهد)، تیمار 2 جیره پایه حاوی 1 درصد بنتونیت تجارتی، تیمارهای 3 تا 5 جیره به‌ترتیب حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد بنتونیت انتخاب شده از معادن استان قم، تیمار 6 جیره پایه حاوی 1 درصد زئولیت تجارتی و تیمارهای شماره 7 تا 9 جیره به‌ترتیب حاوی 5/0، 1 و 5/1 درصد زئولیت انتخاب شده از معادن استان قم بودند. در مدت آزمایش میزان دان مصرفی و افزایش وزن به‌طور هفتگی ثبت گردید و در پایان آزمایش از هر قفس آزمایشی، دو قطعه جوجه ذبح شده و درصد اجزاء اصلی لاشه به وزن زنده تعیین گردید. داده‌ها نشان دادند که در مجموع دوره آزمایش، میزان دان مصرفی هیچ‌یک از گروه‌های آزمایشی با شاهد تفاوت معنی‌داری نداشت و میزان افزایش وزن جوجه‌های گوشتی دریافت کننده جیرة حاوی 1 درصد زئولیت قم به‌طور معنی‌داری از گروه شاهد و تمامی گروه‌های دریافت کننده جیرة حاوی بنتونیت کمتر بود و سایر گروه‌های آزمایشی تفاوت معنی‌داری با شاهد و با یکدیگر نداشتند و بهترین ضریب تبدیل غذایی به گروه شاهد تعلق داشت که به‌طور معنی‌داری از گروه‌های دریافت کننده جیره‌های حاوی زئولیت تجارتی و 1 و 5/1 درصد زئولیت قم پایین‌تر بود (05/0 P