مقایسه تاثیر درمانی و عوارض تجویز کلوپیداگرل و تیکلوپیدین پس از آنژیوپلاستی عروق کرونر با استنت (PTCA)

سابقه و هدف: شایع ترین علت مرگ در دنیا، بیماری عروق کرونر قلبی می باشد و یکی از موثرترین روش های درمانی آن آنژیوپلاستی محسوب می گردد. در این مطالعه دوسوکور به بررسی عوارض قلبی و غیر قلبی و همچنین اثر بخشی دو داروی کلوپیدوگرل و تیکلوپیدین در بیماران تحت آنژیوپلاستی پرداخته شد.مواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی بیمارانی که از اسفند ماه 1379 لغایت اسفند ماه 1381 در بیمارستان شهید مدرس تهران تحت آنژیوپلاستی با Stent (فنر) و تحت درمان یک ماهه داروهای آنتی پلاکتی (تیکلوپیدین و کلوپیداگرل) همراه با آسپرین قرار گرفتند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. خصوصیات فردی و زمینه ای بیماران در دو گروه شاهد و مورد از لحاظ سن، جنس و عوامل خطر ساز ثبت گردید. به گروه مورد از 3 روز قبل از آنژیوپلاستی تیکلوپیدین، و به گروه شاهد از 3 روز قبل از آنژیوپلاستی کلوپیداگرل به ترتیب با دوزهای 250 میلی گرم 2 بار در روز و 75 میلی گرم روزانه و هر دو همراه با آسپرین 100 میلی گرم در روز تجویز گردید و تا 3 ماه از نظر عوارض گوارشی، پوستی، وضعیت گلبول های خونی و درد قفسه سینه بررسی گردیدند. همچنین تست ورزش 3 ماهه پیگیری و در صورت داشتن اندیکاسیون آنژیوپلاستی مجدد شدند.یافته ها: تا پایان سال 1381 پیگیری 196 مورد از این بیماران تا مرحله نهایی کامل گردید. در گروه مورد (تیکلوپیدین) 106 بیمار (57 مرد و 49زن) و در گروه شاهد 90 بیمار (66 مرد و 24 زن) قرار داشتند. از نظر عوارض قلبی حاد مانند سکته، آنژین ناپایدار، آریتمی، انسداد حاد و مرگ بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. از لحاظ عوارض غیر قلبی در این مدت هر چند به نحو بارزی میزان موارد لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، خونریزی و بثورات جلدی و عوارض گوارشی در گروه تیکلوپیدین بیشتر بود ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. تعداد موارد تنگی مجدد اثبات شده با آنژیوگرافی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشته و با سایر مطالعات برابر بوده است.نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به اثرات یکسان دو داروی تیکلوپیدین و کلوپیداگرل به نظر می رسد می توان استفاده از تیکلوپیدین را به جای کلوپیداگرل در بیماران تحت PTCA مورد نظر قرار داد.