مقایسه تاثیر امپرازول و رابپرازول در جلوگیری از ایجاد زخم معده با ایندومتاسین در موش صحرایی

زخم پپتیک از بیماریهای مهم در دامپزشکی و پزشکی می باشد. خطوط دفاعی در گوارش شامل دفاع مخاطی، موکوس و بی کربنات، جریان خون موضعی، پروستاگلندین های آندوژن، مواد ضد رادیکال آزاد مانند ویتامین  ،Cویتامین  ،Eملاتونین، آنزیم های سوپراکساید دیسموتاز، کاتالاز بوده و بعضی عوامل مهاجم دستگاه گوارش شامل هلیکوباکتر پیلوری، افزایش ترشح اسید و پپسسین، استرس، بازگشت محتویات دوازدهه به معده، ژنتیک، عوامل ویروسی، سندروم زولینگر الیسون، کشیدن سیگار، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایندومتاسین و رادیکال های آزاد می باشند. داروهای مهارکننده پمپ پروتون مانند امپرازول و رابپرازول ترشح اسید معده را در سلولهای پاریتال مهار می کنند. ایندومتاسین از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می باشد. این مطالعه در شش گروه روی موش های صحرایی انجام شد: گروه سالین،گروه ایندومتاسین، گروه امپرازول بادوز  10میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین، گروه امپرازول بادوز  1میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین، گروه رابپرازول با دوز 10میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین و گروه رابپرازول با دوز  1میلی گرم در کیلوگرم به اضافه ایندومتاسین. همه موشها  4ساعت پس از تزریق ایندومتاسین با اتر کشته شده و معدهها جدا و بصورت ماکروسکوپیک توسط لوپ ارزیابی شدند. زخم های حاصله به روش  J.scoreبر اساس تعداد و اندازه زخمها اندازه گیری و شمارش شدند. پس از مطالعه ماکروسکوپیک معدهها جهت مطالعه میکروسکوپیک به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شدند. در گروه ایندومتاسین افزایش معنی داری در  J.scoreنسبت به گروه سالین دیده شد. با تزریق امپرازول و رابپرازول کاهش معنی داری در  J.scoreنسبت به گروه ایندومتاسین دیده شد. تأثیر امپرازول و رابپرازول وابسته به دوز بوده واثر ضد زخم رابپرازول بصورت معنی داری بهتر از امپرازول بود. نتایج هیستوپاتولوژیک تایید کننده نتایج ماکروسکوپیک بود