مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر شبیه‌سازی، تلفیقی و سخنرانی بر مهارت شناختی ماماها در اداره پره‌اکلامپسی و اکلامپسی

مقدمه: پره‌اکلامپسی به عنوان یک مشکل جهانی سلامت زنان مطرح شده است. آموزش ماماها جهت کسب صلاحیت لازم برای مدیریت بحران­های مامایی از جمله پره‌اکلامپسی و اکلامپسی ضروری می­باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر شبیه‌سازی، تلفیقی و سخنرانی بر مهارت شناختی ماماها در اداره پره‌اکلامپسی و اکلامپسی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395 بر روی 90 ماما در بیمارستان­های منتخب شهر مشهد انجام شد. ماماها با استفاده از جدول اعداد تصادفی به سه گروه آموزش شبیه‌سازی، تلفیقی و سخنرانی تقسیم شدند. گروه شبیه‌سازی به مدت 6 ساعت در مرکز مهارت‌های بالینی، گروه تلفیقی به مدت 4 ساعت سخنرانی و سپس به مدت یک هفته از طریق وب سایت آموزشی و گروه سخنرانی به مدت 6 ساعت به صورت سخنرانی آموزش دیدند. قبل و 2 هفته بعد از مداخله، آزمون مهارت شناختی گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون­های تی زوجی، آنالیز واریانس یک‌طرفه، ویلکاکسون و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره مهارت شناختی ماماها در هر سه گروه قبل از آموزش تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (05/0p) و بر اساس نتایج مقایسه بین‌گروهی، میانگین نمره مهارت شناختی در گروه تلفیقی و سخنرانی به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه شبیه‌سازی بود (001/0>p)، اما اختلاف معنی‌داری در میانگین نمره مهارت شناختی بین دو گروه تلفیقی و سخنرانی وجود نداشت (869/0=p). نتیجه‌گیری: آموزش مبتنی بر شبیه‌سازی، تلفیقی و سخنرانی، باعث افزایش مهارت شناختی ماماها در اداره پره‌اکلامپسی و اکلامپسی گردید که در گروه آموزش تلفیقی و سخنرانی بیشتر از گروه شبیه‌سازی بود و با توجه به اینکه روش تلفیقی، روشی فعال و فراگیر محور است، بنابراین می­توان از روش تلفیقی برای آموزش اورژانس­های مامایی استفاده کرد.