مقایسه تأثیر آموزش مبتنی بر رایانه با آموزش به روش سنتی برعملکرد ریاضی دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی آموزش مبتنی بر رایانه با آموزش به روش سنتی برعملکرد ریاضی دانش آموزان دارای اختلال ریاضی پایه سوم شهرستان اهواز بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاریردی، از نظر مدت اجرا مقطعی و از نظر روش اجرا آزمایشی-میدانی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیة دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی، در طیف سنی 9-8 سال شهرستان بود، به نمونه‌ای متشکل از 60 آزمودنی و سه گروه (دوگروه آزمایشی و یک گروه کنترل) که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده از میان دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی معرفی شده به مراکز 4 گانة اختلالات یادگیری شهر اهواز انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون ریاضی ایران کی‌مت جمع آوری شدند. یافته‌ها نشان داد که هر دو روش آموزش به روش سنتی وآموزش مبتنی بر رایانه بر بهبود عملکرد ریاضی دانش‌آموزان دارای اختلالات ریاضی تأثیر دارند (01/0>P,052/8=(53،2)F)، اما داده‌های توصیفی و میانگین‌ها حاکی از نقش مؤثرتر آموزش به کمک رایانه در بهبود عملکرد ریاضی این دانش‌آموزان بود.