مقایسه اقتصادی شیرین کردن آب خلیج فارس با استفاده از انرژی‌های نو و فسیلی

به منظور پاسخگویی به تقاضای در حال رشد آب و کاهش رشد شکاف بین عرضه و تقاضای آبفرایندهای نمک‌زدایی می‌تواند یکی از گزینه‌های مؤثر باشد. نمک‌زدایی آب دریا یکی از فناوری‌های اصلی تولید آب در سراسر جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان­سنجی اقتصادی شیرین­کردن آب خلیج فارس از منظر انرژی­های نو و فسیلی در سال 1392 صورت گرفته و برای این منظور از مدل هزینه چرخه عمر استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از سوخت دیزل یا به عبارت دیگر سوخت­های فسیلی در مقایسه با انرژی خورشیدی، برای فرآیند آب­شیرین­کن اقتصادی نمی‌باشد. ارزش فعلی خالص در سناریوی با وام با نرخ تنزیل خصوصی انرژی خورشیدی برابر با 31/4776 میلیون ریال و دارای توجیه‌پذیری اقتصادی است و در سوخت دیزلی برابر با64/2970- میلیون ریال می‌باشد و فاقد توجیه پذیری اقتصادی است. حساسیت طرح آب شیرین کن سوخت‌های فسیلی نسبت به قیمت فروش آب شیرین در حد کمی می‌باشد و این نتیجه در استفاده از انرژی خورشیدی با روندی افزایشی رو به رو است ولی حساسیت طرح آب شیرین‌کن انرژی‌های نو نسبت به قیمت فروش آب شیرین در حد زیادی می­باشد زیرا میزان تغییرات بسیار بالا بوده است. همچنین نتایج بیانگر آن است که هزینه متوسط که در دوحالت انرژی خورشیدی و دیزلی برای قیمت آب شیرین به دست آمده، در حالت انرژی خورشیدی به مراتب کم­تر بوده است.