مقایسه اثر درمانی لیزر کم توان با تزریق متیل پردنیزولون موضعی در درمان پلانتار فاشئیت یک طرفه

سابقه و هدف: فاشئیت پلانتار عامل 11 تا 15 درصد درد پا در بزرگ­سالان است. تزریق کورتیکواستروئید یک درمان شایع برای فاشئیت پلانتار است که علاوه بر داشتن اثر درمانی کوتاه­مدت دارای عوارض نیز می­باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمانی لیزر کم­توان با تزریق متیل پردنیزولون در فاشئیت پلانتار یک­طرفه صورت گرفت. مواد و روش­ها: در این مطالعه کارآزمائی بالینی 40 بیمار با فاشئیت پلانتار یک­طرفه به­صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره تقسیم شده و در گروه اول ترزیق موضعی 40 میلی­گرم متیل پردنیزولون و در گروه دوم 10 جلسه لیزرتراپی کم­توان انجام شد. سپس، میزان درد و خشکی صبحگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: 5/42 درصد بیماران مرد و 5/57 درصد زن بودند. 55 درصد فاشئیت راست و 45 درصد چپ داشتند. میانگین سن بیماران 98/52 سال و میانگین طول مدت بیماری 38/32 هفته بود. در مردان بیش­تر درگیری پای راست و در زنان درگیری پای چپ دیده شد. طول مدت درد در زنان بیشتر از مردان بود. اثر دو نوع درمان بر روی خشکی صبحگاهی و کاهش درد در دو گروه یکسان بود. کاهش درد بر اساس معیار آنالوگ چشمی در دو گروه در طول بررسی اثر مداوم داشت. نتیجه­گیری: استفاده از لیزر کم­توان در فاشئیت پلانتار همانند تزریق موضعی کورتیکواستروئید اثر قابل توجهی در کاهش میزان و مدت درد و نیز خشکی صبحگاهی داشته و می­تواند جایگزین مناسب برای تزریق موضعی باشد.