مقایسه ابعاد ناگویی هیجانی با هوش هیجانی، علائم روانشناختی و بهوشیاری در بیماران هیپرتانسیون اساسی و افراد سالم شهر کرمانشاه در سال 1395

مقدمه: بیماری هیپرتانسیون اساسی، اختلالی روانی- فیزیولوژیک است که علاوه بر عوامل زیستی، عوامل روان‌شناختی نیز در بروز و تشدید آن نقش دارند. لذا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه ابعاد ناگویی هیجانی با هوش هیجانی، علائم روانشناختی و بهوشیاری در بیماران هیپرتانسیون اساسی و افراد سالم انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه­ای است. در این پژوهش 100 نفر مبتلا به هیپرتانسیون اساسی مراجعه­کننده به مطب پزشک متخصص قلب و عروق در شهر کرمانشاه در سال 1395 به روش نمونه­گیری در دسترس و 100 نفر سالم از بین همراهان بیماران و کارمندان دانشگاه از طریق همتاسازی با نمونه­ بیمار انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های جمعیت‌شناختی، ناگویی هیجانی، مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی، هوش هیجانی و بهوشیاری انجام شد. داده‌های پژوهش با روش‌های آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و t مستقل تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دو گروه هیپرتانسیون و سالم در متغیرهای وزن، شاخص تودۀ بدنی، دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر برون‌مدار تفاوت معنی­دار وجود داشت (05/0>p)؛ اما این تفاوت در مورد متغیر قد معنی­دار نبود (05/0p). نتیجه‌گیری: علاوه بر عوامل زیستی، عوامل روان‌شناختی و رفتاری که با سهولت بیشتری تغییر می‌یابند، نیز با هایپرتانسیون رابطه دارند. پیشنهاد می­شود که این متغیرها در فرآیند درمان افراد دارای هایپرتانسیون اساسی مورد توجه قرار گیرند.