مقایسه‌ی طول کانال اندازه‌گیری شده توسط اپکس‌یاب الکترونیکی NSK و رادیوگرافی در دندان‌های شیری نکروز در شرایط In vivo

زمینه و هدف: در درمان اندودنتیک دندان­های شیری و دایمی، تعیین طول کانال ریشه­ی دندان یک مرحله قطعی است. روش مرسوم برای تعیین طول کانال، تفسیر رادیوگرافیک از قرار دادن فایل در کانال دندان و اندازه­گیری فاصله­ی بین نوک فایل وارد شده و نوک اپکس رادیوگرافی می­باشد. در این مطالعه به مقایسه­ی روش آپکس­یاب الکتریکی NSK با رادیوگرافی در تعیین طول کانال ریشه در دندان­های مولر شیری نکروز پرداخته شده است. روش بررسی: این مطالعه بر روی 60 کانال از20 دندان مولر شیری به روش In vivo انجام گردید. طول کانال توسط دستگاه اپکس­یاب الکتریکی NSK اندازه­گیریشده و سپس با رادیوگرافی مقایسه گردیده است. داده­های جمع­آوری شده تحت برنامه­ی SPSS نسخه­ی 13 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و آزمون مورد استفاده برای مقایسه­ی گروه­ها Paired Samples Test بود. یافته­ها: میانگین اندازه­ی کانال برای دندان­های D در روش الکتریکی و رادیوگرافی به­ترتیب  mm83/13 و  mm82/13 ؛ (81/0=p) و برای دندان­های E نیز به­ترتیب  mm15 و  mm03/15؛ (57/0=p) به دست آمد که تفاوت آماری معناداری نداشتند. در کل نمونه­ها میانگین اندازه­ی کانال در روش الکتریکی و رادیوگرافی به­ترتیب  mm42/14 و  mm43/14 بود که تفاوت آماری معناداری نداشتند (85/0=p). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج این تحقیق شاید بتوان دستگاه اپکس­یاب الکتریکی را به عنوان جایگزینی برای روش رادیوگرافی در دندان­های شیری معرفی نمود.