مقایسه‌ی اثر بخشی طراحی آموزشی ملهم از سه نظریه‌ی رفتارگرایی، شـناخت‌گرایی، و ساخت‌گـرایی در تغـییر نـگرش‌هـای اجـتماعی

پژوهش حاضر، با توجّه به اهمیت و تأثیر رویـکردهای رفـتارگرایی، شـناخت­گرایی و ساخت­گرایی در حوزه­ی فعالیت­های آموزشی و با هدف مقایسه­ی تأثیر هر یک از رویکردهای مذکور بر شکل­گیری و تغییر نگرش دانش­آموزان شکل گرفته است. روش پژوهش، طرح آزمایشی دو گروهی با پیش­آزمون و پس­آزمون است. جامعه­ی آماری پژوهش، تمام دانش­آموزان پایه سوم راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 84- 1383 بود. برای نمونه­گیری از جامعه­ی هدف از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای استفاده شد و در نهایت، 12 کلاس (گروه) به­صورت تـصادفی انتخاب شدند که  کلاس­های مورد آزمون مجموعاً شامل 306 نفر دانش آموز بودند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، یکی از درس­های تعلیمات اجتماعی سال سوّم راهنمایی براساس سه رویکرد رفتارگرایی، شناخت­گرایی و ساخت­گرایی به صورت برنامه­های آموزشی کامپیوتری طراحـی و اجرا شـده است. جمع­آوری داده­ها از طریق پرسشنامه­های نگرش­سنج انجام یافته و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه وآزمون تبعی LSD  مورد تحلیل قرار گرفته و در سطح معنی­داری 05/0 نتایج زیر حاصل شده است: 1ـ تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویکرد ساخت­گرایی بر شکل­گیری و تغییر نگرش دانش­آموزان بیشتر از تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویکرد شناخت­گرایی است (001/0P£). 2ـ تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویــکرد ساخت­گرایـــی بر شـکل­گیری و تغییر نگرش دانش­آموزان بیشتر از تأثیر طراحی آموزشی مبتنی بر رویکرد رفتار گرایی است  (001/0P£). 3ـ تفاوت معنی­داری در شکل­گیری و تغییر نگرش دانش­آموزانی که براساس رویکرد رفتارگرایی آموزش دیده­اند با دانش­آموزانی که براساس رویکرد شناخت گرایی آموزش دیده­اند، وجود ندارد (05/0P£).