مقایسة اثر حاد انقباض های ارادی در شدت ها و زما نهای متفاوت بر توان انفجاری، سرعت و چابکی در بازیکنان فوتبال

هدف این تحقیق مقایسۀ اثر حاد انقباض‏های ارادی  (PAP)‏در شدت‏ها و زمان‏های متفاوت بر توان ‏انفجاری، سرعت و چابکی در بازیکنان فوتبال است. به این منظور 13 نفر با میانگین سنی 63/0±7/17 سال، وزن 9/6±9/57 کیلوگرم و قد 4/5±9/167سانتی‏متر به‏عنوان نمونۀ در دسترس انتخاب شدند. برای هر یک از متغیرهای توان ‏انفجاری، سرعت و چابکی طی هفت جلسه به‌صورت تصادفی پروتکل‏های گرم‏ کردن بدون‏بار، اجرای نیم‏اسکات  45 درصد،  65 درصد،  85 درصد 1RMپس از 4 دقیقه و اجرای نیم‏اسکات 45 درصد، 65 درصد، 85 درصد 1RMپس از 15 دقیقه برگزار و آزمون‏های دوی ‏سرعت 35متر، پرش عمودی ‏سارجنت و چابکی ایلی‏نویز گرفته شد. داده‏ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‏گیری‏های مکرر (ANOVA) تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان داد در اثر حاد تقویت پس ‏از فعالیت با 05/0P≤ بین توان ‏انفجاری بازیکنان با شدت‏های متفاوت بعد از 4 دقیقه اختلاف معناداری وجود ندارد، اما پس‏از 15 دقیقه در شدت‏های 65 و 85 درصد اختلاف معناداری در توان انفجاری نسبت به پروتکل گرم‏ کردن مشاهده شد. بین سرعت بازیکنان در تقویت پس ‏از فعالیت بعد راز4 دقیقه در شدت 65 درصد و بعد از 15 دقیقه در شدت‏های 65 و 85 درصد تفاوت معناداری نسبت پروتکل گرم ‏کردن وجود دارد. بین چابکی بازیکنان در تقویت پس ‏از فعالیت بعد از 4 دقیقه در شدت‏های 65 و 85 درصد و بعداز 15 دقیقه در شدت 65 درصد اختلاف معناداری بین شدت‏ها وجود دارد. به‌طور کلی زمان در اثر حاد تقویت پس ‏از فعالیت‏ (انقباض‏های ارادی) به‏خصوص پس از 15 دقیقه، نقش مؤثرتری در بهبود فعالیت‏های توانی و سرعتی ورزشکاران در شدت‏های متوسط و بیشینه و چابکی با شدت متوسط دارد.